ÖLÜM

Yaþamýnýn sýrlarýný bileydin, ölümün sýrlarýný da çözerdin. (Hayyam)

Nedendir bilinmez ama ansýzýn gençlik yýllarýnda bir fahiþe ile yaptýðý konuþma aklýna gelmiþti.
Genç kýza ölümün ne kadar saçma ve gereksiz bir olgu olduðundan bahsetmiþti. Slav kökenli genç kýz, hülyalý mavi gözleri ile kendisine yan yan bakarak “Ama ölüm yaþamýn kuralý” diye cevap vermiþti.
Çýplak vücuduna sarýldýðý bu güzel kýzý etkilemek için “Ama neden” diyerek bir tartýþma baþlattý.
-Eðer Tanrý varsa hepimizi çok daha geniþ bir gezegene koyup ,bize orada ölmeden ve yaþlanmadan yaþama imkaný verebilirdi. Madem Tanrý bizi kendi suretinde yarattý. O halde bize ölümü neden reva görüyor.
Genç kýz kýsa sarý saçlarýný eli ile yana yatýrarak, çýplak vücudunu kendisine dolamýþ ve “Yani” diye cevap vermiþti.
Þarabýndan bir yudum alýp “Yani anlatmak istediðim ölmemizin gereksiz olmasý” diyerek kýza cevap vermiþ ve yavaþça partneri ile birlikte yataða uzanmýþtý.
Genç kýz tam kendisini dudaklarýndan öpecektiki; “Bu arada insanlýk var olduðundan beri, ölen kiþiler ölmeseydi ve biz uzun bitiþik binalar ile iç içe yaþasaydýk yinede besin ve suyu rahatça bulabileceðimizi biliyormuydun. Üstelik bu þekilde sýkýþýk yaþasaydýk, gezegenimizin yüzde seksen kadarý nufusa raðmen ormanlýk alan olurdu” diyerek kýza gülümsemiþti.
Kýz Rusça bir þeyler mýrýldanarak tekrar kendisine bakmýþ ve “ O zaman Hitler, Çavuþesku,Musolini gibi dikdatörlerde ölmezdi. Herkes yaþar ama hiç deðiþim olmazdý.Tanrý var ama isteði bizim ölümsüz olmamýz deðil. Bence o bizim sürekli deðiþim içinde olmamýzý istiyor.Çünkü asýl ölümsüzlük deðiþimdir ”diyerek kendisini dudaklarýndan öpmüþtü.
Yirmi beþ yaþýnda zekasý ile yaþýtlarýný aptal yerine koymayý alýþkanlýk haline getiren biri için, kendisinden beþ yaþ küçük bir Rus fahiþeye yenilmek çok acý gelmiþti.
Nedeni bu yada deðil ama o kýzýn yüzünü doksan beþ yaþýna gelmesine raðmen hala unutamamýþtý.
Artýk kaldýrmaya mecali bile olmasada, kendisini zorlayarak kollarýný eþine doladý. Ellini yaþlý kadýnýn göðsüne götürdü.
Zavallý kadýnýn hýrýltýlý bir biçimde zar zor nefes alýþlarýný dinledi. Karýsýnýn kendisinden önce ölmemesi için evlendikleri günden beri Tanrý ya hep dua etmiþti.
O an gülümseyerek biri için dua etmenin saçma ironisini düþündü
Tanrý varsa zaten herkesin ömrünü insanlar doðmadan tayin etmeliydi. Ýnsan kaderinde ecel saati geldiðinde ölmeliydi. O halde senin bir kiþi için yapacaðýn dua larýn Tanrýnýn o kiþi için tayin ettiði ömrü deðiþtirmemeliydi.
Eðer Tanrý yoksa zaten her þey büyük bir tesadüftü.Tesadüfen doðmuþ ve tesadüfen ölecektik. O halde ölecek kiþi için dua etmek komik olurdu.
Aðzýný sonuna kadar açýp horlayarak uyuyan yaþlý karýsýna baktý ve ona sýkýca sarýldý “Olsun ben sevdiklerim için hep dua ettim ve piþman deðilim” diyerek yaþlý karýsýna dahada sarýldý.
Yaz sýcaðýnda yüzüne çarpan serin bir esinti gibi o nu hissetmeye baþladý.Yattýðý yatakta ,ayaklarýnda ,karýsýný sarmaladýðý kollarýnda ve en önemlisi ciðerlerinde o nu hissetti.
Ölüm içine girmiþ ,canýný alýyordu. Hiç aðrýsý yada sýzýsý yoktu. Hatta yan odada torunlarý uyurken ,yataðýnda karýsýnýn koyunda huzurlu bir þekilde öleceði için mutluydu.
Daha ufak bir çocukken ana okulunun bahçesin de bulduðu kablumbaða geldi aklýna. On beþ yaþýnda bir liseli iken kumsalda izlediði yýldýzlar gözlerinin önündeydi.
Dayak yediði adamlar.Korktuðu anlar ve piþmanlýklarýda aklýna geldi.
O sýrada insan dýþýnda hiç bir canlýnýn piþman olma yetisinin olmadýðýný düþündü. Acaba piþmanlýk insan beynindeki bir zayýflýkmýydý. Yoksa Tanrý nýn insana bahþettiði en geliþmiþ ruhsal pusulamýydý. Sonuç da insan geçmiþ piþmanlýklarý yüzünden ayný hatalarý yapmaz.
“Kimbilir” diyerek iç geçirdi.
Kalbi yavaþlýyor ve nefesi kesiliyordu. Yirmi yýl kadar önce ünlülerin ölmeden önceki son sözlerini anlatan bir kitap okumuþtu.
O zaman nasýl öleceðini ve son sözünü çok düþündüðünü hatýrladý.
Býrak süslü bir son söz söylemeyi þu anda ,nefes bile alamýyordu. Bilincinin kapanmak üzere olduðunu hissedince var gücüyle osurdu.
“Bu da benim doksan beþ yýllýk yaþamýmýn son sözü olsun” diyerek son bir kez sýrýttý ve sonsuza kadar kayboldu.




MEHMET BURAK YÜKSEL