Her devrin kendine özgün sapkýnlýklarý vardýr…
Cümleyi þöyle de açabiliriz:
Ezelden beri süre gelen sapkýnlýklarýn her türlüsünden faydalanan devrin sapkýnlarý, yaþadýklarý devre ve/veya zemine göre yeni sapmalarýn/sapkýnlýklarýn da bizzat müellifi ve icracýsýdýrlar…
Her sapma/sapkýnlýk, içinde çok belirgin olarak enva-i çeþit hile, desise, al, tuzak ve tabii ki ahlâklý toplumlarýn reddettiði ahlâksýzlýklarý barýndýrýr…
Her sapmanýn/sapkýnlýðýn arkasýnda birinci derecede menfaat, makam ve mevki ve görmemiþlikten kaynaklanan gösteriþ hastalýðý dayanýr…
Mala, mülke, paraya, pula, gösteriþe, alayiþe, makama, mevkie, altýn yaldýzlý tahta, istisnasýz herkese/her kesime hükmetme histerisinin arkasýnda duran en büyük sebep ise cehalettir…
Doðrudur; tamah, bilgi birikimi yüksek, dirsek çürüterek makam ve mevki sahibi olan insanlarda da görülür…
Amma ve lâkin siz, hiç sopa zoruyla adam terbiye eden týp, hukuk vs. âlimi gördünüz mü?
Þöyle tasavvur buyurunuz:
Eðer hâkimler, savcýlar, avukatlar hukuk fakültelerinden kýlýç zoruyla mezun olsalar ve kýlýç zoruyla hüküm verseydiler; daðýttýklarý hiç adalet olur muydu?
Bir önemli husus daha var.
Günümüzde (doðrusu tarihte de) sapkýn bireylerden çok sapkýn toplumlar daha fazla yer almakta ve dehrin önemli bir kýsmýna (özellikle Þark’ta) hükmetmektedirler…
Ýçlerinden bazen “Ben bunlardan deðilim ama düzelmeleri için bizzat içlerinde kalarak direniyorum!” mealindeki çýkýþlar da samimi deðildir. Ayýplarýnýn üstüne cila çekme gayretidir. Beyhudedir ve makul mahfillerde de hükmü yoktur!
***
Yeryüzünde sapkýnlýðýn nüfuz etmediði hiçbir kesim yoktur.
Bilumum dinlerde, mezheplerde, tarikatlarda…
Adalet daðýtýldýðýna inanýlan hukuk sisteminin içinde…
Sosyolojik bölünmelerde… Kabilelerde, aþiretlerde, cemiyetlerde, derneklerde, meslek kuruluþlarýnda…
Hele hele siyaset bilimi denilen, bilenden çok bilmeyenin, bilginden mislince fazla cahilin (diploma cehaleti götürmez) var olduðu siyaset arenasýnda…
Ezcümle insanýn var olduðu her yerde sapýklar da, sapkýnlar da vardýr ve var olmaya devam edecektir…
Ýster tarih sayfalarýný okuyarak, ister yaþadýðýnýz dünyaya dikkatlice bir nazar kýlarak bakýn…
Onlarýn olmadýðý bir devir, bir zemin, bir alan yoktur…
***
Çaðýmýz dünyasýnda; uygar toplumlar, doðruluktan sapmayý ve her anlamdaki sapkýnlýðý bir nebze de olsa gemlemeyi baþarmýþlardýr…
Bunun baþarýlmasýndaki temel kýstas; açýk bir toplum yaratabilmek ve gücü elinde bulunduranlarýn bizzat toplumun kendisi tarafýndan kontrol edilmesidir…
Bunun da yolu, elbette ki öncelikle çok iyi bir eðitimden geçmektedir. Yetiþmiþ insan sayýsý arttýkça ve açýk toplumun gerektirdiði þartlar oluþturuldukça, sapýklarýn alaný daralmakta ve namus, haysiyet ve vicdan sahibi insanlar tarafýndan tecrit edilmektedirler…
Evet, bu tür uygar toplumlarýn ve onlarýn açýklýkla tesis ettikleri devlet yönetimlerinin sayýsý oldukça azdýr. Ama hiç yoktur da diyemeyiz…
***
Günümüz dünyasýnda; ýrz ve namus düþmaný sapýklardan çok, menfaat için yapmayacaðý hiçbir ahlâksýzlýðýn olmadýðý, makam, mevki ve mal mülk histerisiyle yanýp tutuþan sapýklarýn sayýsý misliyle daha fazladýr…
Bunun önüne geçmenin en önemli unsurlarýndan biri de “iyi yetiþmiþ ve tarafsýz ve de baðýmsýz yargý mensuplarýndan kurulu” bir adalet teþkilatýnýn ve “evrensel hukukun gereði olan kanun ve düzenlemelerin yapýlarak” tesis edilmesidir…
Maatteessüf bizim ufkumuzda böyle bir ihtimal görülmemektedir…