Daha televizyonun ilk çıktığı yıllardı;
Altmışsekiz,altmışdokuz yılları...
Mahallede ilk biz almışız,
Daha eve gelmeden,
Nasıl birşey diye rüyalara dalmışız.
Amerikalıların bir zamanlar aptal kutusu dediği şey.
Telefunken marka,siyahbeyaz.
Taşımak zor,ağır biraz.
Renkli televizyon o zaman nerdeee!...

Hafta da iki gün oynar;
O sırada evimiz insan kaynar.
Helede kışın geceler uzunsa...
''Zeki Müren'de bizi görecekmi''lafını,
Rahmetli babaannem'den duymuşum,
Vizontele filiminden önce...
Şimdilerde güldüğümüz,
Yüzüne bakmadığımız türk filimlerine,
O zaman ağla babam ağla...
Mendil fabrikaları full çalışsın.

Dünya'da 1930'lu yıllarda ortaya çıkmış,
Bize yaklaşık elli yıl sonra gelmiş.
Rahmetli Zafer Cilasun ilk spikerlerden.
Halamın gözbebeği o zaman.

Anarşi olayları yeni yeni başlamış.
Meşhur altmışsekiz kuşağı,
Zirvede tavan yapmış.
Grevler,lokavtlar,okullarda boykotlar.
Sağ kesim Barış Manço,
Sol kesim Cem Karaca dinliyor.
O sırada ülke elden gitmek üzere,
İnim inim inliyor.
Başta M.C. hükümetleri,
En büyük toplumsal muhalefet;
Gırgır ve Fırt dergileri;
Birde Nadir Nadi'nin Cumhuriyet.

Hippilik moda;
Sloganları,savaşma seviş.
Beatles ve kamyon şöförü Elvis Presley...
Hey ki !be hey...
Çok popülerler o zaman.

Bilgisayar nerede,
En güzel oyunlar,sokakta misket,
Ve evcilik,bir de kukalı saklambaç;
Olsa da bazı çocuklar aç,
Komşu teyzeler doyurur.
Herkes birbirini kayırır.

Çok katlı apartman gördükmü,
Tarihi eser inceler gibi bakarız.
Ara sıra asansörlerine binip,
Kimseye çaktırmadan,üst katlarına çıkarız.

Arabalara belli insanlar biner.
Sinemaya,tiyatroya,
Belli insanlar gider.
Yine şiddetli yağmurlarda,
Zemin katları su basar.
Herkes geçinmek için,bütçeyi kısar da kısar.

Sayfiyede yazlığı olan,
Türkiye'nin sayılı zenginleri arasına girer.
Diğerleri;onların fabrikalarında işçi,
Karı koca birer birer...

Yine de güzeldi be o yıllar.
Belki gelirimiz azdı,
Oğlanlarımız yakışıklı,kızlarımız nazdı,
Ama kalbimize dünya sığmazdı...