Özgür insan, denizi daima seveceksin. -Baudelaire |
|
||||||||||
|
Daha neler yaşanacak bilemiyorum, Ama bağlandık birbirimize amaçsızca, Ne sen beni tanıyorsun, Ne de ben seni, Neden yakınız bu kadar? Tümceler de bu ruh haline ayak uydurmuşlar, Noktaların biteceği yerlerde virgüller, Virgüllerin duracakları köşe başlarında ise gülücükler açıyorlar, Gözlerinde bir ışıltı parıldıyor o an, Ele veriyorsun içindeki çocuksu ateşi, Lakin saklıyorsun onu elinden geldiğince, Sanki bilinmezliğe kaçıracaklarmış gibi, Gerçi aynısını ben de sana yapıyorum, İki kalp gözü kör insan nasıl anlaşıyoruz akıl sır erdiremedim. Avucumuzda kalan sevinç ve umut taneciklerini, Hatta ideallerimizi bir oraya bir buraya savurup duruyoruz, Sevgimizi de esirgiyoruz ama birbirimizden, O da olmayınca bir şeyler sürekli yarım kalıyor, Tüketilmeye başlıyor ruhlarımız, Ta ki zaman akıp gidene ayrılık vakti gelene kadar. Böylelikle şaşalayıp bocalıyorum, Bir yanım ne halin varsa gör be çocuk!.. derken, Diğer yanım yine yaptın yapacağını, Bu harika kadını sakın üzme, Yaşamalısın sonuna kadar diyor, İş işten geçtikten sonra ise Kara bulutlar bir araya gelip oyunlarını sahneliyorlar, Aşk tanrıçası da bu dramadan keyif alıp kıkırdıyor eli ağzında. Nihayetinde pabuç kadar dilleriyle iki yanımda dikilen, Her ulu orta söze tav olan koca yürekli melek ile Kafasında kırk tilki dolaşan cin fikirli düşmüş yoldaşı, Terk etmişler beni tan yeri ağarırken, Özgürüm artık derken, Fark ediyorum ki, Siyah ve beyaz duygularımı da yanlarında götürmüşler, Griler çerçevelemiş dört bir yanımı, Kalbimin kor sıcaklığı ve Zihnimin dipsiz karanlığı kalmış geriye, Artık yol gösteren kılavuzlarım onlar olacaklarmış, Aman ne sevindim anlatamam... Serbest piyasanın dur durak bilmeyen dev dalgalarıyla boğuşan, Bir batıp bir çıkan ekmek teknemi mi? Yoksa yaşam nehrinin olağanca hiddeti yüzünden, Yön vermekte zorlandığım geleceğimi mi dert edeceğim? Vicdanımın sesi duyuluyor az öteden, Gereğinden fazla oyalanmışım... İçimdeki eksiklik her ne ise Sona yaklaştığım her bir an için Daha fazlasını bilmek istemiyorum. Yaşamak her ne ise Artık daha fazla geç kalmamalıyım.
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Emre Ertuhi, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |