CHP, kuruluşu takriben bundan bir asır gerilere giden, bir İmparatorluğun çöküşü sonucunda, 9 Eylül 1923 tarihinde, İstiklâl savaşımızı kumanda eden Gazi Mustafa Kemal’ in liderliğinde kurulan bir parti. Aynı zamanda herkesin bildiği gibi, Cumhuriyet Türkiyesi’ nin ilk siyasi partisi.
Kuruluşu ile birlikte Hükümet olarak da başlattığı radikal “inkılâp” uygulamaları ve arada göstermelik olarak kurulan ve kısa zamanda kapatılan iki parti dışında 1946’ ya kadar hiçbir siyasi rakibi olmayan totaliter bir parti.
Bu arada İkinci Dünya Savaşı öncesinde İtalya’ da Mussolini, Almanya’ da Hitler ile kurulan iki faşist ve nazi partisi ile yüksek düzeyde ilişkileri olan bir kurum.
En kaba tabiriyle Devletçi bir parti. Bu siyasi çizgisini tâ 1970’ li yıllara kadar korumuş, hatta 1960 yılında Cumhuriyet hükümetlerinin tarihte yaşayacağı ilk askerî darbeye de o zamanki Genel Başkanları, tek parti rejiminin 2. Adamı olan İsmet İnönü’ nün Ordu nezdinde sivil komutanlık ettiği bir parti.
27 Mayıs darbesinin ardından, 1961 yılında kabul edilen anayasa ve bunun sonrasında aynı yıl ve daha sonra 1965 yılında yapılan genel seçimler sonucunda , halktan demokratik anlamda bir desteği bulamayan İnönü ve genel sekreteri Bülent Ecevit, 1960 lı yılların sonlarına doğru, dünya siyâsî konjonktüründe “sosyalist” hareketlerden ilham alarak, “ortanın solu” olarak isimlendirdikleri bır hareketi başlatacaklardı.
Bu hareket ile Türkiye genelinde âdeta bir fenomen haline gelen Ecevit,1970’ li yılların başlarında, Mustafa Kemal’ in 15 sene başbakanlığını, 12 sene de Türkiye’ nin Cumhurbaşkanlığını yapmış olan İsmet İnönü’ yü hem CHP Genel Başkanlığı,hem de siyasetten tasfiye edecekti.
Ecevit’in partinin başına geçtiği 70’lerden ve 2000’li yılların ilk iki yılı içinde , zaman zaman, gerek tek başına, gerekse koalisyon şeklinde hükümet etse de, “ ortanın solu” tezini, gerek hükümet programlar ve gerekse uygulamalarında, sadece “ köy kentler” gibi sembolik ve romantik tezler dışında, hiçbir zaman sosyal demokrat bir lider olmayı başaramadı.
Ecevit sonrasında Deniz Baykal ile yoluna devam eden CHP, bu dönemde, hiçbir alternatif siyasi proje üretmeksizin, sadece kemalist sloganlar ile kronik bir muhalif tavır sergileyecektir.
2010 senesinde, ülke dışında Devlet muhalifi bir suç örgütü tarafından hazırlandığı söylenen bir cinsi sansasyon komplo sonucunda Baykal, CHP Genel Başkanlığı’ ndan istifa etme mecburiyetinde bıraktırıldı. Yerine yine bu plan sonucu getirildiği söylenen Kemal Kılıçdaroğlu , olağanüstü kurultay sonucunda parti Genel başkanlığına getirildi.
Kuruluşundan bu yana “Kemalist” ideolojiden en ufak sapma göstermeyen Parti, Kılıçdaroğlu’ nun 10 senelik yönetiminde, partiyi tamamen değişik bir zihniyetle yönetmiş ve özellikle PKK hareketinin siyasi ayağı olduğu âşikar duruma gelmiş olan HDP ile sıkı bir münasebet kurmuş, hatta yapılan genel ve yerel seçimlerde, HDP’ in seçim barajını aşabilmesi için, kemdi seçmeninin bir bölümünün o partiye oy vermesi için mesajlar vermiş ve başarılı olmuştu.
Bundan daha kötüsü; özellikle yurt savunmasında ve ülke menfaatleri bakımından hükümetin attığı adımların istisnasız tamamında katı bir muhalif tavır aldı, hatta ülkenin emperyalist devletler ve komşu devletler ile girdiği polemikler ya da sahadaki çatışmalarında hep, Türkiye’ nin rakiplerin yanında yer alıyor.
Yani bu durum, ülke menfaatleri bakımındn çok acı ve vahim bir durum...

Salih Zeki Çavdaroğlu
10 Ekim 2020

https://ferahnak.wordpress.com/2020/10/10/chp-ne-kadar-solcu-ya-da-sosyal-demokrat-daha-dogrusu-bu-iddialari-ne-kadar-dogru/