Eskiden ne Starbakslarýmýz
ne de mak donaldslarýmýz vardý
ama yine de mutluyduk...



Bir acý kahveyi
sabah sabah komþuda içer
beþ kuruþ para vermediðimiz gibi
kýrk yýllýk da hatýrýmýz olurdu...



Annemiz yarým ekmek arasýna
mis gibi kuzu etinden yapýlma köfteleri koyar
biz de hapur hupur yerdik
sokaklar bizimdi
bilgisayarlar elimizden almadan önce...



Kanka derdik kardeþe
mahalle maçlarýmýz olurdu arada
kenetlenirdik o sýrada...



Pazardan dönen teyze amca gördük mü
filelerini taþýr
bir yanaktan makasa
baþýmýz göklere çýkardý...



Þimdi her ev de üç dört tane arabamýz var
var olmasýna da
ne arada kahve içecek komþular var
ne de ev de oturan
sokakta oynayan çocuklar...



Biz nerede yanlýþ yaptýk
düþünüp duruyoruz arpacý kumrularý gibi
tadý tuzu kaçtý her þeyin
sanki dünyanýn görünüyor dibi...