ÝBRET

GEÇEN SENE BUGÜN

Uykusuz bir sabahýn kahvaltý kokan bir evin içinde Raci 2 gündür aç midesinin gurultularý eþliðinde kararmýþ gözlerinin kendisine gösterdiði bulanýk odada dün gece yaþadýklarýný düþünüyordu. Dün gece yaþamýþ mýydý, dün güneþ battý da gece oldu mu?

Üstü baþý kan içindeydi. Sadece kan deðil, et ve organ parçalarý da kýyafetini aðýrlaþtýrmýþtý. Raci bakýþlarý donuk, kollarý ile kendi karnýný sarmýþ, öne doðru sallanýp durmakta, ibret??? Ýbret diye sayýklamaktaydý. Ellerine baktý, kan içindeydi ama dokunduðu hiç bir yer kan lekesi olmuyordu. Bu leke sadece Raci'nin üstündeydi.

Pencereden dýþarýya bakma fikri müthiþ bir titreme ile irkiltti onu bakýþlarý rüzgârdan perdeleri uçuþan pencereye yöneldiðinde. ‘‘ Niye ben ’‘ diye haykýrdý, aðzýnýn içi de kan dolu, diþleri kýpkýrmýzýydý. Haykýrýþýyla aðzýndan uçuþan kan damlalarý dokunduklarý yerde yok olup gidiyordu. Yerinden müthiþ bir ürkeklikle kalktý Raci. Ayaklarý kanla yýkanmýþ gibiydi ama füme renkli halýda pencereye doðru yürürken hiç iz býrakmýyordu adýmlarý. Raci bu kanýn sadece kendi üstünde leke olduðunu 2 saat önce fark ettiðinden bu ilginç gelmemiþti, sadece bir gülümseme olmuþtu dudaklarýnýn kenarýnda kafasýný arkaya çevirip de halýda ayak izi býrakmadýðýný gördüðünde.

Perdeyi araladý. Kafasýný dýþarýya doðru uzatýrken alt dudaðý titriyordu. Aðýr hareket etmenin verdiði kararý;pencereden dýþarýya olan bitene bakma eylemini gerçekleþtirmeyi imkansýza yakýn bir þekilde zorlaþtýrdýðýný fark eden Raci birden bedenini pencereye doðru savurdu. Mahallesine þöyle bir göz gezdirdi. Sokaklar daha yeni yýkanmýþ gibi bir Ýstanbul mahallesine göre oldukça temizdi. Apartmanlarda herhangi bir farklýlýk yoktu, dün deðil ama 2 gün önce nasýlsa öyleydiler. Dün? ‘’ Dün ” çok farklýydý.

GEÇEN SENE DÜN

Ýþsiz güçsüz Raci sabaha kadar oturup filmler izleyen, bilgisayar baþýnda takýlan, sabah oldu mu bir þeyler atýþtýrýp uyuyan biriydi. Raci...Korku filmlerini çok severdi misal. Birde senaryo yazýyordu. Her ne kadar türün üstatlarý tarafýndan suyu çýkarýlmýþ olsa da zombi konseptinin, Raci bu olaya baþka bir açýdan yaklaþarak bir senaryo yazmak istiyordu. Asýl yapmak istediði baþtan aþaðý kan revan bir film olmasýydý. Konu? Korku filmlerinde konu ne zaman eðlenceyi saðlayan öge olmuþtur ki?

Raci...Ýyi yazan biriydi. Çokça da yazmýþtý senaryosunu. Ama beðeniyor, ama beðenmiyordu bazý kýsýmlarý ama akýcý bir þekilde yazýyor bitirdikten sonra beðenmediði kýsýmlarý düzeltmek istiyordu. Baþrol için kendini hayal ederek yazýyordu ve ayna karþýsýnda onlarca zombinin 4-5 insaný yiyiþini, 5 metre mesafeden izlerken nasýl bir yüz ifadesine bürünülür acaba diye çalýþýyordu Raci. Bir türlü bu ifadeyi tabir edecek sözleri bulamýyordu.

3 bardak kahveden sonra bile uykuya dalmasýný saðlamýþtý yorgun beyni Raci'nin koca bedeninin. Ama bu uyku kýsa sürdü. Ya da haddinden çok daha uzun. Çünkü Raci gözlerini kapattýðýnda saat sabaha karþý 04:00 iken gözlerini açtýðý an 11:59 olan saat 12 ye vurmuþtu. Uyandýðý andan 4-5 saniye geçmesi gerekti dýþarýdan gelen korkunç sesleri duymasý için. Ýrkildi Raci. Ýlk olarak aklýna bir evde yangýn çýktýðý insanlarýn içinde feryat figan ettiði geldi ama yok çok daha fazla kiþiden can verme feryadý geliyordu.

Battaniyenin altýndan çýkýp olan biteni öðrenmek için pencereden bakmak büyük bir merak olduðu kadar kendisini imanýna kadar korkutan bir fikirdi o an için. Ama daha fazla dayanamadý ve pencereden dýþarýya baktý.
Gördüklerine inanamadý çünkü bunlar akýl mantýk dýþý þeylerdi. Öyle mantýk dýþý ki biraz önce seslerin kaynaðý olan felaketi görmeye korkan Raci þimdi üstünde beyaz pijamalarla ayaðý çýplak koþa koþa evin kapýsýndan çýktý, merdivenlerinden aþaðý koþturdu apartmanýn ve dýþarý çýktý. Açýk havada bu kadar aðýr, bu kadar kesif bir kan kokusunun olabileceðine kendisi zombi senaryolarý yazarken bile inanmamýþ hayal edememiþti. Ama koku o kadar aðýrdý ki açýk havada elini aðzýný ve burnunu kapatmak için kullandý bir süre Raci kokuya alýþana kadar.

Aysýz geceyi olduðundan daha da karanlýk eden, tüm gökyüzünü kaplayan kara bir bulutun gölgesinde, kara cübbesinden yüzünün hiçbir yeri görünmeyen, sadece elleri; o ince aðaç dallarý gibi duran ve kahverengi derisi kemiklerine yapýþmýþ buruþuk elleri gözüken ve küçük gök gürültüleri gibi sesler çýkararak birbiriyle konuþan ‘‘ bir þeyler ’‘ vardý sokakta belli baþlý köþelerde. Bu köþelerde ise mahallede oturan arkadaþlarý, tanýdýklarý komþular, çoluk çocuðu ile kuyruk oluþturmuþ sýrasýný bekliyorlardý. Ölüm sýrasýný. Sýrasý gelen çöküp kafasýný eðiyordu. Bu garip yaratýklarda kocaman bir býçakla yavaþ yavaþ kafasýný kesiyordu insanlarýn.
Yaratýklardan bazýlarý sýrtlarýnda taþýdýklarý, altýndan koyu, kopkoyu kan sýzan bir çuvala kafalarý doldurup ilerleyip gözden kayboluyorlardý. Tüm sokak kana, ete bulanmýþtý. Raci tarif etmekle asla anlatýlamayacak bir þoka girmiþti ve sadece seyretti bu korkunç manzarayý ta ki çocukluk arkadaþý Berkan gönüllü olarak kafasýný yaratýðýn býçaðýna gönüllü olarak uzatana kadar. Koþa koþa yanýna gitti Berkan'ýn. Yüz ifadesine baktý. Berkan çok mutlu, hevesli görünüyordu ve o yaratýðýn elindeki býçak biran önce ama biran önce gýrtlaðýný yýrtmaya baþlasýn diye, kafasýný gövdeden ayýrsýn diye mutlulukla bekliyordu. Raci ‘‘ Berkan, ne yapýyorsun, kaçsana, öleceksin, ne oluyor ’‘ diye haykýrdý. Berkan yüzünü Raci'ye çevirdi, gözlerine kan oturmuþtu. ‘‘ sende sýraya gir ’‘ dedi sadece.

Raci Berkan'ý diz çöktüðü yerden çekmeye çalýþtý. Cübbeli yaratýk hiçbir tepki vermedi çünkü olacaðý biliyordu. Berkan sanki zamanýn içinde sabitlenmiþ gibi bir santim bile hareket etmedi. Raci tüm gücüyle Berkan'ýn kolundan çekiyordu ama nafile. Yerinden oynatamadý bile. Yaratýk Berkan'ý kurban etti. Biraz önce hevesle o kocaman býçaðýn gýrtlaðýndan kesmesini bekleyen Berkan müthiþ feryatlar ve kaçmak isteyip de kaçamaz gibi görünen tepinmelerle can verdi. Kellesi ise çuvallý yaratýklardan birine doðru uzatýldý celladý tarafýndan.

Ýþin garip tarafý herkes bir þekilde büyük bir hevesle ölüme gidiyordu. Hemde korkunç bir ölüm. Ama Raci öyle deðildi. Düþünebilecek, fikir mantýk yürütebilecek psikolojiden çýkalý uzun süre olmuþtu. Sadece ‘‘ neden ben? ’‘ diyebildi. Sonuçta herkes bir heves ölüp gidiyordu ama Raci onlar gibi hipnotize olmamýþtý. Kötü bir güç ele geçirmiþse eðer o insanlarý Raci'de bunu baþaramamýþtý. Raci saatlerce semtteki diðer ara sokaklarý dolaþtý. Koþarak gidiyordu ve düþüp kalktýkça kana bulanýyordu. Bir ara mahallelerindeki Cami’de bulunan yatýrýn yanýndan geçerken durdu. Nefes nefeseydi. Gördüklerine inanamýyordu. O cellat, cübbeli yaratýklardan 8-9 tanesi ellerinde kemikten, büyük bir ihtimalle insan kemiðinden kakýlmýþ mýzraklarý topraðýn içine daldýrýp yatýrýn içine saplamýþ, sanki içinden kalkacak birini sapladýklarý mýzraklarla içeride tutmaya çalýþýyorlardý ve yatýrýn topraðý resmen dýþarýya kan fokurdatýyordu; toprak resmen kan kusuyordu.
Raci yaratýklarýn dikkatini çekince büyük bir korkuyla kaçmaya devam etti. 30 dakika içerisinde yakýn muhitte oturan tüm akrabalarýnýn gýrtlaklanmasýný izledi. Halasý, kuzenleri, eniþtesi, anneannesi ve teyzesi. Ve Raci anne babasýnýn ve küçük kýz kardeþinin de ayný sona gidiþlerini, kendini paralarcasýna durdurmak istese de durduramayýp izledi. Aðlayacak durumu kalmamýþtý. Sadece küçük ama hýzlý hýzlý nefesler alýp veriyordu ve bu baþýný döndürüyor, gözlerini karartýyordu. Böylesi bir þoktan sonra kafayý çizmemesi zaten imkansýzdý.

Bir köþeye oturdu ve olan biteni izlemeye devam etti. Kelleler alýnýyor, çuvallara doluyor ve bir bilinmeze taþýnýyordu. Evlerden aþaðýya baþsýz bedenler atýlýyordu. Raci nasýl bir lanetin gerçekleþtiðini düþünecek oldu ama fazla üstüne duramadý.
Ýþlem tamamlanmýþ gibi kuyruklarýn sonu gelince cellat yaratýklar toparlanmaya baþladý. Gökyüzündeki bulut yoðunlaþtý, yoðunlaþtý ve bir þekil almaya baþladý. Yaratýklar toparlanýp Raci'nin üstüne gelmeye baþlamýþtý ama Raci'de kaçmak için herhangi bir istek bile yoktu. Ölmek istiyordu. Allah'a dua etmek için kafasýný yukarý kaldýrdýðýnda bu kadar þey gördükten sonra bile onu þaþýrtacak þeyler gördü ve duydu. Bulut korkunç bir iblis ifadesine büründü. Yaratýklar Raci'nin dibine kadar geldiler yüzlerini örten kukuletayý kaldýrdýlar. Kafalarý ortaya çýktý. Gökyüzünde beliren o kem suretle ayný yüze sahiplerdi. Týraþlanýp damaða kadar kesilmiþ dudaklarýndan tüm diþleri ve diþ etleri gözüken, kahverengi ve siyahtan oluþan damarlarý kabarmýþ gözleri yuvalarýndan akmak üzere duran, kahverengi büzüþük derilerin kapattýðý bir kafatasýna benzeyen yüzleri ve gözlerinin hemen üstünden gözlerinin altýna doðru kývrýlan boynuzlarý olan çok mel'un yaratýklardý.

Gökyüzündeki suret gözlerini yukarýya kaldýrýp ’‘ hasat zamaný gelmiþ, geçiyordu bile ’‘ dedi. Saygýyla baþýný aþaðý eðermiþ gibi bir hareket yapýp gözlerini Raci’ye dikti. O suret ve tüm yaratýklar býçaklarýný yere atýp Raci'nin önünde eðildiler ve ayný anda ’‘ Doðumunla Tanrý'yý çok onurlandýrdýn, bu sana bir ibrettir ’‘ dediler. Raci ne olduðunu bir türlü anlayamýyordu. Yukarýdaki bulut yere indi ve bir fýrtýna olup tüm yaratýklarý toplayýp yok oldu gitti. Ardýnda yaþananlarla ilgili hiçbir iz býrakmamýþtý. O kanlar, baþlarla dolu çuvallar, baþsýz bedenler, hepsi gitti.

Raci uzaklaþtýðý mahallesine geri gitti ve evine girdi. Odasýna girdi ve yataðýn üstüne oturdu düþünmeye baþladý. Ýbret, ibret diye sayýklýyordu. Sabaha kadar onlarca kez deprem oldu, sanki dünya þekil deðiþtiriyordu. Raci ise sadece oturuyor ve düþünmeye çalýþýyordu. Düþündü, düþünmeye çalýþtý ama bir yere varamadý...

BUGÜN
Raci saatlerdir neler olup bittiðini çözemiyordu. Dün yaþananlar rüya olamazdý çünkü hem hiç uyuyup uyanmamýþtý hem de üstünde baþýnda kimsenin göremeyeceði, camdaki yansýmasýnda kendisinin bile göremediði kan izleri vardý. Hem üstündeki tenindeki kanlar saatlerdir ýslaktý ve hiç kuruyacaða benzemiyordu, sýcaktý hala üstelik. . Derken kapý açýldý ve içeriye bir kadýn girdi. Bu annesi deðildi. Kadýn ’‘ hadi evladým, kahvaltý hazýr ’‘ dedi. Raci þaþýrmýþtý. Tüm gücünü toplayýp yeni þaþkýnlýklar yaþama telaþý ve korkusu ile salona geçmek üzere ayaða kalktý. Ama önce lavaboya uðrayýp kendine bakmak istiyordu.

Aynanýn karþýsýna geçtiðinde irkildi. Gayet düzgün görünüyordu her þey ama aynanýn gösterdiðinin haricinde kendi gözleri ile kendine baktýðýnda her tarafý kan içindeydi. Kendi kaný deðildi ama yerlerde göl olup biriken onlarca kiþinin kanýydý bu kan. Ellerine su tuttu, yüzüne su vurdu aðzýnýn içini çalkaladý ama bir türlü ne kan izleri gitti nede aðzýndaki kan gitti. O kanýn tadý, kokusu, sýcaklýðý üstündeydi. Pijamalarýný çýkartýp tüm vücudunu yýkadý, ovundu sabunlandý kurulandý ama hayýr üstündeki kan aynen duruyordu hem de ýslak ýslak, sýcak sýcak. Kan revan içindeki vücudunun üstüne yeni bir þeyler giyip salona geçti. Masada babasýnýn yerine bir baþkasý, annesinin yerine bir baþkasý, kýz kardeþinin yerine de bir baþkasý duruyordu ve aynen Raci'ye ailesiymiþ, gerçek anne babasýymýþ gibi abisiymiþ gibi davranýyorlardý ve Raci gerçekten artýk çýðlýk çýðlýða yerinden kalkýp koþarak uzaklaþýp bir daha gelmemek üzere kaybolmak, ölmek istiyordu. Oturduðu yerde kaldý ve bir daha kimse ile bir þey konuþmadý. Sadece kendi kendine.

ÞU AN...

Raci'nin yaþadýðý þeyi dünya üzerinde hiç kimse yaþamamýþtý. O gece sadece o mahallede deðil tüm dünya da ayný þey yaþanmýþtý. O gece caný alýnmayan tek kiþi Raci'ydi. Tüm insanlýk o gece katledildi ve yerine sanki hep oradalarmýþ gibi yaþayan insanlar yerleþtirildi, ya da yaratýldý. Bunu gerçekleþtiren nasýl bir güçtür kimdir bilinmez ama bir þekilde gidiþi beðenmemiþ ve müdahale etmiþti. Gidiþte neyi beðenmediði bilinmez ama Raci'yi bir þekilde tüm dünyadan ayýrmýþ, canlý býrakmýþtý. Raci ya dünyanýn en deðerli insanýydý, ya da böylesi þeylere þahit olmasý saðlandýðý için en aþaðýlýk insanýydý. Öyle veya böyle þu anda akýl hastanesinde, hiç kimse ile konuþmuyor, devamlý ekþi bir yüzle etrafa tükürüyor ve sonrada onu inceliyor, devamlý yýkanmak istiyor ve hep bir þeylere üstünü baþýný yüzünü silip sonrada silindiði þeylere bakýyor. Raci kan revan içinde, Raci'nin aðzý kan dolu, burnunda hep kan kokusu var ama kimse görmüyor, bilmiyor...