1.     BÖLÜM: MEZAR NO: 41708


-     Kimsesizler mezarlýðýna hoþ geldiniz gençler.

Hayalet, isimsiz mezar tabelalarý arasýnda bir toprak öbeðinin üstünde oturmuþ içtiði sigaranýn dumaný rengindeki yüzünde çirkin bir gülümseme ile konuþmuþtu. Takým elbisesi paramparça, üstü baþý toz pas içindeydi. Kravatý paçavraya dönmüþ olsa da yine de yerinde duruyordu. Yüzünde ufak tefek bazý yara bereler de vardý. Hareketleri rahatsýz edici bir þekilde yavaþ ile hýzlý arasýydý sanki suyun altýnda hareket eder gibi. Konuþurken mezarlarýn tabelalarýný okþuyordu. Ýçinde yatanlara en kötü þeyleri yapmýþ tipler olsa bile merhameti olduðunu hissettirir dokunuþlarý vardý.

‘’ Burada yatanlaaaaar ‘’ dedi hayalet sanki nutuk atar gibi;‘’ hainler, burada yatanlaaaaar kabir azabý çekenler ’’ çirkin bir kahkaha attý. Gereksiz ve çirkin… ‘’ burada yatanlaaaaar cesedi tespit edilemeyenler, burada yatanlaaaaar teröristler, burada yatanlaaaar kimsenin sahip çýkmadýðý yitik ruhlar. Acýyýn onlara ’’

Bir tabelanýn yanýnda durdu.

‘’ 41708 ’’

‘’ Bakýn gençler bu 41708. Burada yatan herif doðduðunda birileri oðlum oldu diye sevinmiþti. Kapýnýn önünde bekleyen, beklerken volta atýp paket, paket sigara içen babasý güzel haberi alýnca gözleri dolmuþ, karýsýna sarýldýðýnda hafiften duygulanmýþtý o sert, o kabadayý, o heheeeyt babasý, oðlunu ilk gördüðünde ise direk aðlamýþtý zaten. ’’

Sigarasý bitti, hemen cebinden bir tane daha çýkardý. Maltepe sigarasý...

‘’ Ne var lan, bizim zamanýmýzýn en kral sigarasý buydu, götüm sigaramý beðenmiyorlar tiplere bak ’’ Seyircisi ile etkileþim halinde kalmaya özen gösteriyordu.Kibriti aðzýna yakýn tutarak çaktý ve önce kibritten yükselen dumaný içine çekti, onu üflemeden sigarasýný ateþledi ve onun dumaný ile birleþtirip ekþi iðrenç bir duman üfledi.

‘’ Ulan hayaletim, sigara içtiðime þaþýrmýyosun da içtiðimin Maltepe olduðuna mý þaþýyorsun? Neyse ne anlatýyordum. Heh. 41708. Yahu bu çocuk doðduðunda sevinen insan sayýsý beni ömrüm boyunca beni insan diye sevmiþ insanlardan daha fazladýr. Bu çocuk büyüdüðünde öyle yakýþýklýymýþ ki, kýzlar buna teklif edermiþ, þaka gibi ’’

Hayalet tabelanýn üzerindeki tozlarý silkeledi. Ýçinde yatana bir sempati beslediði belliydi. ‘’ Kýzlar, kaçýnýz bir erkeðe çýkma teklif edecek kadar pervasýzca beðendiniz onu bakiym bir söyleyin abinize? Ya siz gençler, kaçýnýz þöyle eli yüzü düzgün taþ gibi bir hatundan teklif aldýnýz. Rakamlar yüksekse ben de ne olayým? ’’Daha ne olacaktý ki hayaletti iþte.

Bu saçma sapan sempatik olma çabalarý pek de yakýþmýyordu esasýnda ama bunu bildiði halde hayalet bu sanki program sunarmýþ gibi tavrýna devam ediyordu. ‘’ Peki doðumuyla hanelere neþe katan, büyüyünce kýzlarýn sevgilisi olan, istikbali parlak bu genç arkadaþýmýzýn sonu neden kimsesizler mezarlýðý oldu. Neredesiniz ey kýzlar, neredesiniz anneciði babacýðý, neredesiniz? Ah siz insanlar, bir zamanlar ben de sizler gibi etten bir kýyafet giyer, aranýzda gezer ve sizin kýymetli dediðiniz þeyleri ben de kýymetli sanarak onlarýn peþinden giderdim, bak þimdi ne oldu? Çünkü bok vardý. ‘’

Hayaletin ses tonu ‘’ öðreten adam ’’ modundaydý. Kitlesine ibret almasý gereken þeyler söylediðinin altýný kalýn kalýn çizmeye çalýþýyordu sesiyle ki birden iðrenç ve balgamlý bir öksürük krizi baþladý. Öksürdükçe sarsýlýyor, sarsýldýkça üst baþýndaki tozlar uçuþuyordu. Çýkardýðý patýrtýdan mezarlýktaki yapraklarý yoluk, dutlarý yenmiþ aðaçlarda uyuyan kuþlar küfrederek kaçýþtý.
Hayalet öksürük krizini atlattýktan sonra yukarý bakýp ‘’ Asýl ben sizin amk. Leþ kargalarýna bak hele bir de ana bacý yapýyorlar.

Neyse ne diyordum, heh. 41708. ’’Ýstifini topladý, boðazýndaki balgamý suni bir öksürükle temizledi ve ‘’ Ailesi reddetti, seven herkes unuttu bu adamý. Neden mi? Çünkü bu adam bir geri zekâlý. Her þey iyiyken her þeyin devamlý iyi gideceðini sanmak, bu ancak geri zekâlýlýktýr. ‘’

Artýk iç geçirir gibi, ya gördün mü ebeninkini der gibi konuþuyordu. Lafa daldýðý için içmeden kendi kendine biten sigaranýn ateþi parmaðýný yakýnca ani bir sýzlanýp parmaðýný aðzýna soktu, sigarayý fýrlattý ’’ biz alýþtýk siz alýþmayýn olm, içmeyin bu zýkkýmý ’’ diyip devamýna da okkalý bir küfür ekledi, yeni bir sigara yakýp lafýna devam etti.

‘’ Bu mal akarken doldurmadý, ailesinin parasýný varýný yoðunu yedi bitirdi, babanýn dükkaný batýrdý, kalaný karýya kýza yedirdi, kokaine yüklendi, eroine merak sardý, en son torbacýlýk, fuhuþ, aklýnýza gelecek bir adamýn yapacaðý en aþaðý þeylere kadar düþtü. E tabi böyle olunca, baba kalpten anne kahýrdan gidiyor. Onlarýn mezarýnýn yeri belli, onlar giderken helallik alýp gittiler ’’
Eðilip tabelayý okþadý. ‘’ Peki ya bu? ‘’ Üçün birini aldý, tüm ailesinden herkesten o kadar çok kopmuþtu ki öldüðündeni býrak yaþadýðýndan haberdar olaný bile pek kalmamýþtý. Bir zamanlar birileri için vazgeçilmez birisiydi, birilerinin baþkasýna kaptýrmak istemediði hýrsý, birilerinin geleceðe dair umudu? ‘’

Baþýný iki yana salladý, yitip gitmiþ ruhlar iþte dedi galiba, yada öyle bir þey.‘’ Ben bunun hikayesini buraya ilk günü yattýðýnda dinledim, zaten ertesi günü bir daha hiçbirinden ses seda çýkmaz. Burasý yattýðýnda huzur bulanlarýn yeri, azabýnýn bile tek düze ve sürprizsiz ilerleyiþinden huzuru bulabilenlerin, söyleyecek sözü kalmayanlarýn yeri. ’’

Yerinde doðruldu, konuyu toparlayacak gibi bir hali vardý. Baþýný aþaðý yukarý sallayarak ‘’ El ayak çekildiðinde hatýrýný sordum, etleri toprak altýnda ruhu yanýmdaydý, bir an önce yatmak istiyordu ruhu da. Dedim lan dur iki kelam edelim, peki abi dedi. Dedim evlat, neden buradasýn? Þimdiye dek anlattýklarýmý iþte anlattý uzun uzun, bir de sonunu ’’

‘’ Artýk ciðerim nefes çekmiyordu abi, zor soluyordum, ellerim ayaklarým bir tuhaftý ne biliym, sanki insan biliyor öleceðini. Her þey son bulduðunda insan ölümü kucaklýyor, o kadar soðuktu ki o his, anamla babam aklýma geldi. Benim bu sonunu göremediðim yolun o karanlýk noktasýna onlar çoktan varmýþtý bile. Çok üzüldüm onlara biliyor musun abi. Mezarlýða gideyim anamý babamý göreyim demiþtim. Zorla ite kaka kendimi yürüyebilmiþ, güç bela mezarlýða varmýþtým. Ama anamýn babamýn kabrine varamadan yere düþtüm. Artýk organlarým iflas etmiþti sanýrým, hastaneye gidemedim götürenim yoktu, öldüm ama ölüm nedenimi ben bile bilmiyorum. Topraðýný koklayacaktým annemin, son hatýrladýðým o olsun istemiþtim. Biliyor musun abi, ben çok güzel resim yapardým ’’

Hayalet son cümleyi söyledikten sonra bir miktar sustu. Tabelanýn önüne yere oturdu. Bir sigara yaktý. Derin bir nefes çekti. O cümleyi duyduðunda hissettikleri aynen tekrar canlandý içinde. Atmayan kalbi bir ýsýndý þöyle, sonra taþ gibi soðudu.
‘’ Gençler bu bana adamýn son lafý oldu, sonra geldi uzandý topraðýnýn içine ve sustu, gördüðünüz gibi benden baþka ziyaretçisi de yok. Öldüðünde üstünde kimlik bulunmadý, bir uzaktan birilerini bulmuþlar ama aradýklarýnda gebersin bize ne demiþler, belediye de getirdi buraya gömdü iþte ’’

Hayalet ayaklandý, ilk defa sigarasýný dibi gelmeden yere attý ve üstüne düþmanýný ezer gibi bastý.

‘’ iþte böyle gençler, buradan almanýz gereken ibreti söyleyeyim mi? HÝÇBÝR ÞEY. Evet bakma lan bön bön hiçbir þey tabi. Ne sandýn burasýný kalp gözü mü? Önemli olan hikayelerdir, kutsal kitaplar bile hikaye anlatýr, o öyle yaptý bu buraya gitti, þu þöyle dedi. Her þey hikayedir, hayat bir hikayedir, birileri þahitlik eder hayatlarýn hikayelerine, birileri anlatýr þahitlerden duyduklarýný, birileri de bundan bir ders falan çýkarýr. Ders falan yok salaklar, Tanrý yazý tura atýyor her ölene. Ýnanana cehennem, inanmayana yok olmak ki bu en büyük cehennem. Düþünsene yoksun, berbat bir þey. Ben öldüm yine de takýlýyorum bak kazýk kaktým gidesim yok. Çünkü anlatacak hikayelerim var. Hikayesi bitenler burada, sona ermenin huzuru ile yatýyorlar. Sen hiç huzurla yattýn mý? Kalktýðýnda bekleyen kaygýlarýn olmadýðý bir uykuya daldýn mý? Ýmkansýz, bunlar hikaye, ‘’

‘’ Hikayeler neden mi var, hiçbir hikaye okumasan yahut dinlemesen bile sen kendi kendinin hikayesinin kahramanýsýn, yada yaptýðýn tercihlere göre o hikayenin kötüsüsün tabii ki. Hikayeler neden mi var dedim bak nedenini söylemedim, çünkü hikaye yoksa hiçbir þey yok. Sadece kendinle baþ baþa kalýrsýn, hikayeler yoksa ölüm var, ölüm yoksa bile onun düþüncesi var. Ölümü unutup hayatýn bomboþ kaygýlarýna dalasýn diye hikayeler var, ibret aldýðýný sanýp aslýnda hiçbir halt öðrenmeyip ayný hatalarý yapasýn diye var hikayeler. Sonra da kendine kýzasýn diye. Bak tüm bunlarý yaptýðýnda yine kendi hikayenin kahramanýsýn. Evren bir hikaye, burada yatan her ceset bir hikaye. Hikayeler sen düþünme diye var anladýýýn? ’’

Hayalet artýk gülümsüyordu. Sanki deminki hikayenin gamýný pasýný üstünden atmýþ gibiydi.‘’ yalnýz soruma cevap almadým. Kalktýðýnda bekleyen kaygýlarýn olmadýðý bir uykuya daldýn mý? ‘’ Hayalet utanmadan nah yaptý.‘’ Hee daldýn daldýn, bak daldýn. Ýmkansýz, para babasý olsan, haremin olsa, yine derdin olur o da ölümdür. Burada dertsizler var, birilerine dert olanlarýn, kahýr olanlarýn hikayeleri var. Artlarýnda býraktýklarý tek þey de bu. Hikayeler. Sorunda hikayelerini anlatamadan soluðu kimsesizler mezarlýðýnda almalarý ’’

Ýðrenç bir espri yapmýþtý, mezarda yatanlarýn soluk aldýðý falan yoktu.‘’ Anladýn mý espriyi, soluðu aldýlar burada. Aman neyse, ezcümle sevgili kitlem, hikayesini anlatamayanlarýn hikayesini dinlemek için buradasýn ve yine burada olacaksýn, anladýn mý olacaksýn. Sonra karýþmam haaaa. Amma çok hikaye dedim yalnýz, bi çirkin oldu sanki ’’

Edecek son bir cümlesi kalmýþtý metruk hayaletin. Onu da etti, göz kýrpýp öpücük atma gibi bir iðrençliðe de imza attý ve el sallayarak yok oldu o anda.

Yerini mezarlýðýn cýrcýr böceklerinin sesine ve kasvete býraktý.

      ***
Ýnstagramdan canlý yayýný, hayaleti ve anlattýðý hikâyeyi hayatýnda ilk defa hissettiði bir hayretle gözlerini kocaman açarak izleyen kadýn elindeki kalýn iðneyi aldýðý metal tepsiye býraktý. Önündeki sedyede öldürmek üzere olduðu kurbaný vücudunda iðnenin açtýðý sayýsýz yaradan dolayý oluk oluk kanayarak ölüme her geçen saniye biraz daha yaklaþmaktaydý ama kadýnýn ona olan ilgisi sýfýra inmiþti.

Bu izlediði hayalet, ilk kurbanlarýndan birinin hayaletiydi…