“Onlar tarih yaratırken öldüler, öldürüldüler
yüreklerimize gömüldüler..

Benim kalemim yazar şiiri
Senin mavzerin
Mürekkebim hevadan
Boyadan benim
Kandan ve candan senin

Ben hayal aleminde
Gezintide eğlenirken keyifle
Sen gerçekler aleminde
Acılarla inlersin ince ince
Ben gelirim akla hep safahatta
Sen meşakkat denince
Ben her an yaşarken
Sen hasret gidersin sevince

Meydanlarda
Ben nutuk atarken
Süslü süslü sözlerle
Hayranlarıma iri iri
Sen yaşarsın meydanlarda
Düşünemediğim bir şekilde
Ölümü diri diri

Benim gözlerim kovalarken
Sokaklarda güzelleri
Sen gölgeleri kovalarsın
Siperlerden
Gez
Göz
Arpacık heceleri
Gözlerin mermi mermi
Islık çalan ölüme karşı
Tetikte geceleri

Benim kalemim yazar
Senin mavzerin
Şiiri...

"Kanıma Cemre Düştü"