Daha küçücük bir çocuktum elime büyük bir geminin dümeni verildiðinde. Ne yapacaðýmý bilemedim ilk önce. Sonra hayal kurmaya baþladým, hayallerim gerçekliðin kýyýlarýna vurmaya yaklaþtýkça daha da bir sýký sarýldým küçük avuçlarýmýn arasýndaki aðýr dümene. Yoruldum zaman zaman, dalgalar durulduðunda dinlenmeye çalýþtým tedirgin tedirgin denizin her an dalgalanmasýndan korkarak.

Þimdi 22 yaþýnda deneyim kazamýþ bir kaptaným, hala yol alýyorum engin mavilikte, hala nefes alabiliyorum, temiz havayý çekebiliyorum ciðerlerime. Hala fýrtýnalar var ama eskisi kadar korkutmuyor gözümü ben alýþtým artýk. Tek amacým hayallerimi gerçek bir kýyýya çýkarabilmek...