" Tarih doðum dününden bir gün önce. Sanýrým bu senin için yazdýðým son satýrlar. Doðum gününden sonra artýk senin için yazmýyor olacaðým. Çünkü bu defter senin hediyen olacak!
Bir kaç gün önce benim zorumla da olsa konuþtun. Tabi senin konuþmana konuþma denirse. O gün ne kadar ruhsuz olduðunu gördüm ve benden ayrýlmana hak verdim. Bu yabancýyla mutlu olamazdým gerçekten. O anda o kadar yabancý geldin ki anlatamam. Sanýrým yine kendine biçtiðin rollerden birinin içindeydin. Ya da eðer bu senin doðal halinse bana 9 ay boyunca rol yaptýn. Þu anda bana da söylediðin gibi hayata karþý bir rol üstlendin ve oynuyorsun. Sen bunu yýllardýr yapýyorsun ve öyle alýþmýþsýn, kendini öyle kaptýrmýþsýn ki sorunlarýnýn çözüldüðünü, hepsini hallettiðini düþünüyorsun. Ve buna senin tabirinle 'GÜÇ' diyorsun. Ve tabi ben bunu yapamadýðým için bana da 'GÜÇSÜZ! '...
Doyumsuz bir insan olduðunu söylemiþtin ya hani, eðer gerçekten öyleysen bir gün bu gidiþatýn da seni tatmin etmeyecek ve sahip olduðun güç seni aciz býrakacak. Ýþte o zaman anlayacaksýn ki güç demek hayata karþý rollere bürünüp, onlarý benimseyip, mükemmel bir þekilde oynamak deðilmiþ. Eðer güç denilen þey buysa ben güçlü olmak istemiyorum!...
Ben her geçen gün içimde özenle büyüttüðüm o sevgiyi bir gün ansýzýn kapýmý çalan Neco'ya verdim. Ama o buna o kadar hazýrlýksýz yakalandý ki bu kocaman sevgi ona büyük bir yük oldu. Çünkü o daha sevmeye hazýr deðildi ve bu kocaman sevginin altýnda ezildi. Þimdi o büyüttüðüm sevgiyi omuzlarýndan alýyorum ve içimde ona bir þeyler eklemeye devam ediyorum. Bir gün yine kapýmý çalan birilerine vermek için. Ama bu sefer bunu taþýmaya hazýrlýklý mý diye kontrol edicem. Benim sevgimi taþýyabilicek, bunun yükünü kaldýrabilicek bir insan istiyorum hayatýmda. Kim bilir daha nelerle karþýlaþýcam, ne tuhaflýklarla...
Yýllarca mailleþtiðim, yaþca benden büyük bir arkadaþýma sence ben güçsüz müyüm diye sordum iki gün önce. O da bana þöyle bir cevap atmýþ:

' Bunu sana kim söylediyse seni tanýyamamýþ yada güç anlayýþý biraz farklý. Bence sen þu ana kadar tanýdýðým 20'li yaþlara göre yaþýnýn çok çok üstünde bir olgunluða sahipsin. Yüreðin çok büyük. Bu nedenle senin sevginle yeni tanýþanlarý biraz ürkütüyorsun o kadar. Ama bu seni üzmesin, sen sakýn deðiþme. Sakýn çevrende gördüðün bir çok insan gibi hissizleþme. Seni sen yapan o kocaman yüreðin. Ve ne kadar hayal kýrýklýðýna uðrasan da yýlmadan, korkmadan tekrar aþka cesaret edebilirsin. Sakýn bu az insanda bulunan meziyetlerini deðiþtireyim deme. Herlesin zannettiði gibi güçlü olmak demek hissizleþmek deðil. Bunlarý sana moral vermek için yazdýðýmý sanma sakýn. Ne kadar dürüst olduðumu ve hatalý bir davranýþýnda seni ne kadar insafsýzca eleþtirdiðimi bilirsin :) Kendine iyi bak demiyorum çünkü bunu zaten yapacaðýný biliyorum...'

Sanýrým doðru söylüyor. Eðer güç denilen þey hislerin yok edilmesiyse ben güçsüz olmak istiyorum. Ben bir gün karþýma yüreðiyle çýkan birine korkak bir sevgi beslemek istemiyorum. Biliyorum ki bir yerlerde benim gibi düþünen birileri var, biliyorum ki onun da yüreði kocaman . Belki birbirimizi bulana kadar çok hayal kýrýklýðýna uðrayacaðýz ama en azýndan birbirimizi bulduðumuzda kýymetimizi biliriz.
Ve canýmýn içi Neco... Keþke sevmayi sana da öðretebilseydim, keþke giderken sana bir þeyler katabilseydim. Gerçi sen sana zaten bir þeyler kattýðýmý söylüyorsun da ne kattýðýmý yine içinde tutuyorsun sýr gibi. Ben hayatýndan giderken bile o içine attýklarýný söylemedin bana. Zamaný gelince demiþtin ama sanýrým hiç zamaný gelmeyecek ve seninle gömülecek benle ilgili içindeki herþey...
Gördüðüm kadarýyla yada hissettiðim kadarýyla sen çözümü dýþarda aramaya devam edeceksin. Ama unutma ki sorun senin içinde. Sen aslýnda kandinden kaçýyorsun. Senden baþka kimse sana cevap olamaz. Çözüm her zaman sorunun içinde saklýdýr. Sen çözümü dýþarda aradýðýn sürece daha çok can acýtacaksýn. sen güçlü olduðunu düþünüyorsun ama her geçen gün senden de bir þeyler eksildiðini unutma. Umarým kendi derinliklerine inip çözümünü bulabilirsin ve umarým bir gün sevmeyi öðrenirsin.
Aþkta güçlü güçsüz yoktur. Aþk kendisi zaten büyük bir güçtür ve peþinde sürükler. Aþýk olmadan bunu anlayamazsýn. Bu nedenle aþýklarýn yaptýklarý sana hep saçma gelir. Oysa sen hiç aþýk olmamýþsýn ki. Aþk insaný alýp götürür. Sen hiç akýp gitmemiþsin ki. Seninki aþka inanmayýp aþksýz kalmamak gibi birþey. Aþka inanmadýðýn için hep bir tedirginlikle seviyorsun. Ýnsan tedirginken aþkýn büyüsüne nasýl kapýlsýn.
Bak yine yazmýþým da yazmýþým. En azýndan mavi sayfalar bitsin diye mi uðraþýyorum ne. Baksan koca defter ziyan oldu. Umarým defterimi ziyan etmezsin. Bana hiç söyleyemediklerini umarým bu deftere söylersin. Artýk bu deftere sen devam edeceksin. Benle yada bensiz, senle yada sensiz... Ýçinden ne geçiyorsa onu yazacaksýn. Kimse bilmeyecek yazdýklarýný, sadece sen ve bu kýrmýzý kaplý defter bilecek içindekileri. Tabi bir de buraya kadar yazdýklarýmý ben bileceðim. Düþündüm de bir yýl bile dayanamadýk birbirimize :) Ama sanki senelerce yaþamýþ gibiyim seninle ne garip deðil mi?
Þimdi ne yapýyorsun kimbilir. Defteri elime aldým ve az sonra senin için paketleyeceðim. Uzun zamandýr mutlu olamýyordum ama sen mutlu olacaðýn için mutluyum bugün. Bakalým içime býraktýðýn bu sevgi tomurcuðu kimde filizlenecek. Ýçimde delicesine büyüyen bu yüreði bir daha kime açacaðým. Benim kadar yüreði geniþ, kanýna dünya bulaþmamýþ biri var mý, yoksa ben hep yalnýz, yapayalnýz mýyým? Kim bilir?
Sonsuza Kadar... "

Ve defteri kapatýp paketledi. Ertesi günün hayalini kurarak uykuya daldý.
Sabah erkenden kalktý ve hazýrlanýp evden büyük bir süratle çýktý. Yine ona has o küçük adýmlarla hýzlý hýzlý yürüyordu zamana sýðabilmek için. Elinde kocaman bir torba, içinde Neco'ya aldýðý süpriz mont ve küçük kýrmýzý kaplý defteri... Uzun zamandýr ilk defa mutlu hissediyordu kendini. Mutluydu çünkü bu gece Neco'yu mutlu edecekti. Bir türlü bulamýyordu þu pastahanenin yerini. En güzel, en taze pastayý almalýydý. Herþey kusursuz olsun istiyordu. Ve pastahaneyi buldu sonunda.
Pasta meselesini de çözdükten sonra Gonca ile buluþmak üzere yola koyuldu. Nedense doðum günü evine yalnýz gitmek istemiyordu. Gonca ile yýllardýr ayný evi paylaþýyorlardý ve þu anda en büyük destekçisiydi. Doðum gününe de Gonca'yla gitmeye karar vermiþti.
Birlikte kapýyý çaldýlar... Kapýyý açan Neco oldu. Sevinmiþti sanki geldiklerine yada öyle zannediyordu. Tanýdýðý, tanýmadýðý bir çok kiþi vardý içerde. Özellikle de kýzlarý süzmüþtü çaktýrmadan. Yeni bir sevgili edinmiþ olamazdý herhalde bu kadar kýsa bir sürede. Bu düþüncelerin hepsini kovaladý aklýndan.
Ýçerden elinde yaþpasýyla Volkan'ýn ( Neco'nun ev arkadaþý ) geliþi herkesin bakýþlarýný kapýya yöneltmesine neden oldu. Neco da uzun zamandýr ilk defa mutlu gözüküyordu. Mumlarý üferken Neco'nun ne dilediðini öðrenmek için neler vermezdi...
Artýk aldýðý hediyeyi vermesinin sýrasý gelmiþti ama en son vermek istiyordu. Hediye bahanesiyle sarýldýklarýnda bu anýn diðerlerinin hadiyelerini uzatmasýyla bölünmesini istamiyordu belki de. Ve planladýðý gibi en son verdi hediyesini. Neco hediye karþýsýnda hem çok þaþýrmýþ hem de ne kadar belli etmememeye çalýþsa da biraz mahçup olmuþtu. Sarýldýlar... Ne kadar da güzeldi ona tekrar sýkýca sarýlabilmek. Zamaný durdurmak istedi o an ama olmadý. Bu sarýlýþýn ardýnda tüm gücü kesilmiþti sanki. Gülümsemeye çalýþsa da delicesine aðlamak geliyordu içinden. Biri dokunsa aðlayacaktý sanki, bu nedenle gece boyunca hiç konuþmadý.
Saat geç olmaya baþladýðýnda herkes teker teker daðýldý. Emre o gece için babasýndan arabayý almýþ olduðundan Gonca ile ikisini eve Emre býrakacaktý. Son anda Neco da gelmeye karar verdi. Arabada hiç konuþmadýlar. Evin önünde arabadan indiklerinde bir kez daha sarýldý Neco. Bu sefer ki daha bir sýkýydý daha bir sýcaktý sanki. Öyle bir sarýlmýþtý ki Neco, bir anda hala sevgililermiþ gibi gelmiþti. Kesinlikle iki iyi arkadaþýn sarýlmasý deðildi bu. O anda Neco'nun omuzlarýnda hýçkýra hýçkýra aðlamak geldi içinden ama boðazý düðüm düðümdü. Ne aðlayabiliyordu, ne gülebiliyordu, ne de konuþabiliyordu. Sadece iyi geceler diyebildi...
Evden içeri adýmýný attýðýnda boðazýný sýkan o düðüm çözülmüþtü ve hýökýrýklara boðuldu. Aðladý, aðladý, aðladý...