Sonsuz özlemlerden çıkıp gelsen yeniden
Sanki düşteymişim ben öğütler versen
Eğilip öpsen melekçesine hafiften
Şarkı söyler gibi konuşsan bir ilkokul bahçesinden
Bir aferin versen o gün dersimi bilmişsem

Üç kere beş on beşli aritmetik bilgim senden
Bütün yaşam felsefem senin hünerinden
Hep yanımda kal desem
Tahtaya çekersin beni özgüvenimden
Ben sınav heyecanıyla titrerken
Sen bir makas alırsın yanağımdaki benlerden
Dersin ki

Bundan böyle sensin kendine öğretmen
Yalnız ders almalısın artık güçlüklerden
Ben her bilgiyi sana veremem
Göster kendini kimin kızıymışsın sen
İmzamı esirgemem parlak yaşam karnelerinden

Ah annem
Çalışırım zayıf getirmem hiçbir eylemimden
Sen yeter ki söz ver bana
Geleceksin dünyaya çocuğumla yeniden


Ayten Suvak