Saatleri saymaktan bıktım. Yüz küsurat saatten sonra farklı şehirlerin farklı rollerinde olacağız. Bir daha değemeyecek gözlerimiz birbirine. Yüreğim bir daha böylesine heyecan dolu çarpmayacak, seni görememekten yakınacak.

Bulanıklık bitti, aydınlığa kavuştu hayatım. Acı ama gerçek derler ya; gidiyorum işte. Çirkinliği hoş eden sevgilim yüreğin burulmayacak mı hiç?

Bu gidiş; her şeyin bitişi. Sana karşı olan tek umudumun tükenişi. Geçtiğim kilometreleri sayacağım. Sensizliğin şehrine varacağım. Ağzından çıkacak bir tek sözcüğe rotam değişecekken, bir ‘gitme’ ye kalacakken, çivilenecekken olduğum yere; yapayalnız bıraktın beni. Ben nasıl da sevmişim seni? yakıştıramıyorum kendime. Sevmek buysa eğer, sevdiğinden geçememek, herkesten vazgeçebilmekse; sevdim seni ölesiye.

Hangi alın yazılarına yazılacaksın bensiz, hangi yollarda sevgiye koşacaksın?

Gün gelir bitermiş her aşk, yaralar kabuk bağlarmış. Bakalım kaç ay sonra gülecek yüzüm.

Yeniden yakılamaz mı bu ateş, bu kadar soğukluğa mı kesiştik? Yaptıklarının bir nedeni var. Benim hiç bilmediğim ve öğrenemeyeceğim. Oysa ki geçmiştekilerimi koparıp hayatımdan, senle başlamak istemiştim yeni ufuklara. Sen bir başlangıçtın bitişi olmayan. İlktin; ilkimdin. Sonum olmanı dilemiştim. Yüzünün gölgesini taşıyacağım gittiğim her bölgede. Bende hiç kaybolmayacaksın.

Bilmezdim senden önce yürek sızısı neymiş, sevdiğin insanın şehrinden aylarca dönemeden gitmek neymiş, ‘bir daha Allah bilir ne zaman gelirim buraya’ demek veyahut bir erkek için üzülmek…

‘Sensizliğin şehrinde soluk alabilir miyim acaba?’ demeyeceğim; çünkü sensizlikte yaşamaya alıştım. Tek fark görememek seni. balkona çıktığımda ‘vay be ne tesadüf…’ diyememek. Gözlerine dalmak istediğimde başımı çevirememek. Tek fark bunlar işte.

Bir daha ‘öpüyorum en güzel yerinden’ cümlesi kurulmayacak, bir daha başını kaldırıp evime bakmayacaksın, bir daha candan ‘o benim canım’ ı hissetmeyeceğim. Aslında sen candın bu canda hiç bilmediğin. Aslında aşk yakışacaktı bize. Hiç söyleyemediğim sözcükler var sana. Kuramadığım cümleler var bende saklı. Keşke söylenmeyenleri söyleseydik, konuşulmayanları konuşsaydık. Berraklaşsaydı ilişki. İlla bitecekse güzel bitseydi. Son adımda güzel hatırlamak isterdim seni. ‘bize yakışan buydu’ demek isterdim.

Belki de son defa canım diyorum sana. Canım; otobüsüme bakmayı unutma, beni unutma..