Uzak, çok uzaklarda boþlukta bir yýldýz (belki de yýldýzlar arasýnda boþlukta bir nokta) aniden parlýyor ve sönüyor (küçük bir parýltý bu, ancak bir yýldýz kadar).
Bunu dünyanýn beþ köþesinde birbirinden habersiz beþ kiþi görüyor.
Birincisi diyor ki:
“Bu benim yýllar önce yitirdiðim sevgilimdir. Þimdi uzaklardan bana göz kýrpar. Ey sevgili, hâlâ seninle yaþayýp her gün seninle ölmekteyim. Senin gibi ben de unutmadým seni, böyle güzel gecelerde birlikte geçirdiðimiz saatleri.
Bekle beni sevdiðim, buluþmamýz yakýndýr!”
Ýkincisi:
“Bu ancak bir basit doða olayýdýr. Boþluktaki taþlarýn atmosfere girip yanmasýdýr. Bu çýkan alevin parýltýsýdýr, o kadar.”
Üçüncüsü:
“Allah’ým bugün mü; sevenlerimle, sevdiklerimle mutlu yaþarken mi ölüm beni bulacak? Bana bir fýrsat daha ver ki mutluluðu yakaladýðým þu günlerde onlarla bir süre daha hoþça vakit geçireyim. Çocuklarýma iyi bir gelecek hazýrlayayým, iþlerimi yoluna sokayým. Býrak beni, ki ölüme hazýrlanayým.”
Dördüncüsüyse þöyle diyor:
“Bütün güzelliklerin, bütün mucizelerin hamisi olan Rabb’im, ýþýðýný bana gösterdiðim için hamdolsun sana. Bana güç ver ki amellerimi düzelteyim, senin adýna daha hayýrlý iþler sergileyeyim. Bana sabýr ver ki güçlüklere katlanayým ve dünyada insanlar için çalýþayým.
Aksi taktirde daha fazla yaþatma beni ve þu naçiz vücudumdan çýkarýp yanýna al.
Yüceler yücesi Rabb’im, takdir senindir.”
Ve sonuncusu da diyor ki:
“Ýþte geleceðimizi aydýnlatan umutlarýmýz. Yarýnlarýmýzý apaydýnlýk kýlacak olan umutlarýmýzýn saçtýðý bu küçük kývýlcýmlardýr. Sonunda hepsi birleþecek ve ýþýl ýþýl bir dünyada yaþayacaðýz. Yeter ki herkesin geleceðe dair bir umudu olsun. Ýþte benimki parladý bile!”
Sonuncusu gencecik bir delikanlý. Þiirler yazdýðý masa baþýndan kalkýp yaný baþýndaki aralýk duran pencereyi sonuna kadar açýyor, büyük (dev) þehri seyrediyor hafif bir tebessümle.
Dördüncüsü idealist ve dindar bir bilim adamý. Ýbadetini bitiriyor ve yeniden çalýþmalarýnýn baþýna dönüp ara verdiði yerden devam ediyor. Sabaha kadar durup dinlenmeden çalýþýyor.
Üçüncüsü zengin, yaþýný-baþýný almýþ bir iþadamý. Ay ýþýðýnýn altýnda, yataðýnda yatýyor. Gözleri açýk, bir süre düþünüyor; sonra yanýna dönüp uyuyor. Bir daha da uyanamýyor.
Ýkincisi bir partide. Eðlenen, coþan, insanlarýn arasýnda caný sýkýlmýþ, bahçede sigara içiyor. Onun hayatýnda ve düþüncelerinde hiçbir þey deðiþtirmiyor bu (zaten buna hiçbir þeyin gücü yetmez ona göre). Her zamanki gibi sýradan bir yaþam sürmeye devam ediyor.
Birincisi bir kadýn. Sevdiklerinden uzakta yaþýyor, bir aðacýn altýnda tek baþýna oturuyor, sessiz sessiz aðlýyor.