Yapabilirsin. Bunda çekinecek bir şey yok ki. Bak, tıpkı evde çalıştığın gibi yapacaksın.... Yok ya, hayır, yapamayacağım. Olmuyor işte, ne yapayım ben böyleyim işte, bunu kabul edip, bununla yaşamayı öğrenmeliyim. Birazın üstünde çekingenim. Evet çekingenim. Pizzacıya telefon edip eve pizza bile söyleyemiyorum. En son bi kızla 3 ay önce konuştum, o da yanlışlıkla ayağına bastığım için özür dilemekten ibaretti. Anamın kucağında büyüdüysem ne olmuş, insanlarla iletişim kuramıyorsam ne olmuş, özgüvenim yoksa ne olmuş, biraz çekingenim diye yaşarken ölmem mi gerek yani.

Yok canım, kimi kandırıyorum. Ben zavallıyım. Tek yapmam gereken konuşmak. Ucunda ölüm yok ya. Önümde biri diğerine saati sorsa benim yüzüm kızarıyor. Yolda öpüşen bir çift görsem utancımdan saklanıyorum. Ekmek almaya giderken bile bir saat konsantre olmam gerekiyor. Nasıl bu kadar ezik ve özgüven yoksunu olabiliyorum. Halbuki benim de meziyetlerim var. İnsanaların saygıyla karşılayabilecekleri bir kişiliğim belki. Örneğin çok güzel börek açarım. Anacım, parmaklarını yerdi valla. Sonraaa, çok güzel çiçek yetiştirebilirim. Herkesin hayran kalacağı menekşelerim var. Sonraaa, ...... sonrası yok. Bu kadar. Belki ilkokulu çekingenliğim yüzünden bırakmasaydım her şey çok farklı olabilirdi. Ama, yoklama alınırken “burdayım” bile diyemezken nasıl okula devam edebilirdim ki.

Neyse bundan sonra herşey çok farklı olacak. Bu dakikadan itibaren kendimi aşacağım. Ne demiş şair; “Kükremiş sel gibiyim bendimi çiğner aşarım, Hangi çılgın bana zincir vuracakmış şaşarım”. Hadi oğlum, cesaret. Belki 3-5 km. önce kendimi aşsaydım yürümem gerekmeyecekti ama hiç bir şey için geç değildir. Umarım parayı vermediğimi fark etmemiştir. Her şey yavaş yavaş di mi ama, bi günde kendime bu kadar yüklenmeme gerek yok. Şimdilik sadece tüm cesaretimle tek bir cümle söylemem yeter. Hadi bakalım. Başlıyoruz. Cesaret!

-Öhm, ııııı, şöför bey, acaba çok rica etsem beni müsait bi yerde indirebilir misiniz? (Oooh!)
-Ulan, hayvan herif, hem parayı vermiyosun hem de 10 dakkadır son durakta çakıldık paşamın inmesini bekliyoruz. Ver paramı, bi daha da karşımı çıkma, sittirigidiye...
-Ühühüühü......