-     Hadi hanım, hadi.

-     Ya Lütfullah, bak Allah aşkına diyorum, bu yaştan sonra çocuk mu yapılır, Allah göstermesin "tık" diye gideceksin diye korkuyorum.

-     Yahu hanım, bir şey olmaz, hadi ya.

-     Bey, yapma etme, yaşın olmuş 50, bırak bizim de iki çocuğumuz olsun, Başbakan 3 istedi diye 3 çocuk yapıcak halimiz yok. Hadi uyu artık.

-     Sen ne diyon kadın, mecliste herkes 3'ledi bi ben kaldım. Millet parmakla gösterip gülüyor. Keramettingil seçim zamanına yetişsin diye tüp bebekle üçüz yaptılar, bi kerede bitirdi işi. Hele Müttalip yok mu, hani üç tane karısı olan, her karısından 3 çocuk yaptı herif, şimdi kabara kabara geziyor ortalıkta, "hat trick" yaptım diye. Bana da gelmiş "Sağlık olsun Lütfullah, sen de sine-i millete dönersin" demesin mi, o hızla sana geldim. Hadi hanım, seçimlere kadar üçlemeyi tamamlamam lazım.

-     Film üçlemesi mi yapıyon, Lütfullah. Yeter artık, olmuyor işte, zorlama. Aylardır üstümden inmiyon, yediğin mesir macununun, incirin, cevizin haddi hesabı yok. Üç ayda sen 20 kilo aldın, ama ben 20 kilo verdim. Valla takatim kalmadı, sen başbakanın gözüne gireceksin diye ben mezara giremem. Gusül abdesti almaktan elim ayağım buruş buruş oldu, parmak uçlarım kuru üzüm gibi oldu be.

-     Olmaz hanım, bak seçimlere ne kaldı şurada, üç çocuğu tamamlayamazsam halim harap, zaten devamsızlığım çok, çocuk sayısı da iki olursa bir dahaki seçimde giremem meclise.

-     Sigarayı bıraktın işte, yetmez mi. Hem bıyıkların da badem. Standardı tutturuyorsun, sen merak etme, seçer seni başbakan.

-     Ya hanım, mecliste bizim partinin hepsi ben gibi, penguenler gibi birimizin diğerinden farkı yok, artık isimliklerle dolaşmaya başlıyacaz, o yüzden üç çocuk şart.

-     Ya, Lütfullahım. Olmuyorsa olmuyor, elden ne gelir. Bir dahaki grup toplantısında daha çok alkışla, yeri geldiğinde ağla biraz, bunlar hep puan kazandırır. Lütfü niye öyle bakıyorsun? Lütfü hayır dedim, ay yapma. Ay.

-------------------------------------------------------------------

-     Şoför bey, daha hızlı lütfen, gidiyor adam.

-     Anam, noldu, neredeyim ben?

-     Yorma kendini Lütfüllahçım, grup toplantısında biraz fenalaştın, o kadar.

-     Ya hanım, hiç bir şey hatırlamıyorum, nasıl fenalaştım ya?

-     Başbakan konuşurken fenalaştın ya Lütfullahım, hatırlamıyor musun?

-     Yok hatun, hatırlamıyorum, ne oldu ki?

-     Yok bişey, sen dinlen kocacım.

-     Yahu hanım dellendirme beni, anlatsana be

-     Aslında her şey çok iyi başlamıştı. Başbakan şiir okuyordu, senin de gözlerinden bir iki damla gözyaşı süzülüyordu, kameralar falan sana zum yapıyorlardı. Sen o zaman biraz heyecan yaptın herhalde. Bir de son zamanda biraz fazla malum ilaçlardan ve macunlardan kullanıyordun ya, onlar dokundu herhalde. Heyecan da artınca sonra ne oldu anlamadım. Gittin başbakana sarılıp bağıra bağıra ağlamaya başladın.

-     Bağıra bağıra mı?

-     Hıı, tam başbakan seni teselli ederken burnunu başbakanın kravatına silmeyeydin gene iyiydi ama ondan sonra ipler koptu.

-     Koptu mu? Nasıl koptu ya, daha nasıl kopabilir?

-     Başbakandan makas alıp, "balııııım" demeyeydin, çok sıkıntı olmazdı ama, o "an" dan sonra ortalık biraz buz kesti. Sonra da Başbakan'ın kucağına kendini bırakıp "Sülüman" dedin.

-     Sülüman mı?

-     Hııı, Sülüman. Hani dizide Hürrem Sultan'ın Kanuni'ye yaptığı gibi, dün gece seyretmiştik ya, herhalde o aklında kalmıştı.

-     Allahım, al canımı yarab. Başbakanıııım! Tiz vurum kellemi, hakkettim ben bunu.

-     Lütfullahçım, belki sırası değil ama... hamileyim!

-     ...