Hayatın hangi köşesinden tutunursam tutunayım, biliyorum sevgi yaşatıyor insanı... Sevgiler içerisinde doğup çoğu zaman yalnızlıklara boğulan kişiliğim, her defasında bir yolunu bulup kurtuluyor bunalımlarından, sevgiyle dolan yüreğimin ışığı altında...
Kimi dostlar nasıl düşmanca davranırlarsa kimi zaman, ben de kendime karşı acımasızlaşıyorum yüreğimdekini kaybettiğim zamanlarımda. İnsanları suçlamak yanlış benim için "ben bile yapıyorsam"ları keşfettiğimden beri... Belki de bu masumluktan koşulsuzca sevebilmemin temeli...
Ne kadar acı çeksem de sevgi temelinin üzerine bir şey ekleyemiyorum... Sevgi yükseliyor her şeye rağmen...