Aksın kanım
Sonsuza değin ne varsa
Yüreğimde o sevgi var oldukça

Hüznüm hiç
Dinmesin zülüm ve eza
İnsanlık onurunu terk etmeyince

Gözyaşlarım
Akabildiğince aksın
Uyku gözlerimden feragat etsin

Mazlumun ahı
Yeryüzünden ilelebet
Huzur ve saadet için terk etmeyince

Hakikat olan
Tarife gerek duymayan
Ruhun varlığıyla ebet yolculuğu

Kalbin sahibiyle
Muhabbet coşkusunu
Yaşayamıyorsam hayat anlamlımı

En önemli güç iken
Gücümüzden feragat ettiren
Akidemizde şekliyeti önceleyen lekeler

Dirliğin sadece
Huzurla kaim olmayacağını
Bilmeyen bir gönlün yarası çok derindir

Ana analıktan
Ecdat darlıktan kahır içinde
Nefesler o kadar anlamsız ki sevgisiz iklimde

Ne martılar
Ne dallarını bırakan yapraklar
Özünden soyutlanan çalışkan arılar nerede

Bizi benliğimizden soyutlayan değerler içimizde…