NE KADAR EKMEK, O KADAR KÖFTE!







Araba mý ver kardeþim yazýsýnýn devamýdýr.







Refik, þirket üst yönetimince arabasýnýn elinden alýnmasýna hem çok þaþýrmýþ, hem de üzülmüþtü. Ýþ çýkýþ minibüse doðru yürürken hala bu olayý düþünüyordu.

‘’ Aslýnda, yanlýþ yaptým. Ýþinize de size de… Demeli ve istifa edip onurlu bir þekilde iþten ayrýlmalýydým. Ama borçluyum. Sýkýntýdayým. Tek olsam her þey ne kadar kolay olurdu. Ya o zaten parasýzlýktan yýllardýr boynu bükük yavrularýný, daha da kötü günleri görme riskine atabilir miydim? Atamam.’’

Hava iyice soðumuþtu. Hýrsýný da alamamýþtý. Onuruna bu kadar düþkün birisinin kendisine yapýlan bu haksýzlýða seyirci kalmamasý gerekiyordu.’’ Daha maç bitmedi, maç 90 dakikadýr. Bende bundan sonra burada kalarak mücadeleme devam etmeliyim. Bana bir adým gelene bir adým gitmeliyim. Bir adým geriye gidene de bir adým geri. Yani kýsacasý; Ne kadar ekmek, o kadar köfte’’ diye kararýný netleþtirdi.

O günden itibaren, arabasýný elinden aldýðýna inandýðý kiþilerin artýk iþleri kurallarýn daha sýký ve tam tamýna uygulandýðý bir sistemle yürüyecek, o kiþilere hiçbir ayrýcalýk yakýnlýk gösterilmeyecekti. Bakalým son derece yozlaþmýþ bir yönetim anlayýþý ve patronun etrafýný sarmýþ yalaka üst düzey yöneticilerin kendisiyle olan mücadelesi nasýl bir geliþim gösterecekti.

Ýþin kötüsü bu bütün olanlardan patronun haberi bile yoktu. Olma durumu da olamayacaktý. Onunla konuþabilmek te Refik için çok zordu. Yönetim konusunda uzman yazar olan CHRÝS OTT, bu tip patronlarý þöyle tanýmlýyordu.

’’ Sinirli bir patronla çalýþmak her koþulda kötüdür fakat daha da kötü olan hiçbir yanlýþ yapmadýðýnýz halde size baðýran bir patrondur. Çünkü nasýl bir cevap vereceðinizi bilemezsiniz.
Yöneticiniz size bu þekilde davrandýðýnda verilecek en iyi cevap, hiçbir cevap vermemektir. “Anlýyorum. Verdiðiniz bilgi için teþekkür ederim.” deyin ve odasýndan çýkýn. Kimse bu kadar yoðun bir adrenalin hücumu karþýsýnda iyi düþünemez. Ertesi gün, yaþadýðýnýz þok soðumaya baþlayacak, kendinizi daha güçlü hissedecek ve daha iyi bir strateji kurabileceksiniz.

Patronunuz kötü bir gün geçiriyorsa, olabildiðince alçak sesle ve yavaþ yanýt verin. Ilýmlý tonlarda konuþmak, sizi bir yetiþkin gibi gösterirken, kavgacý patronunuzu çocuk yerine koyacaktýr.
Öfkeli ve anti profesyonel davranmaya devam ediyorsa, kendisi ile özel olarak görüþün ve “benimle bu þekilde konuþmaya ihtiyacýnýz varsa, hiç deðilse bunu özel olarak yapabilir miyiz”, diye sorun. Genellikle patronlar böyle zamanlarda sizinle birlikte problemi çözmeye çalýþacaktýr. Baþka bir yöntem ise, konuyu baþkalarýna götürmeden önce sizin problemi çözmek üzere çaba sarf ettiðinizi ve sadece bir þikâyetçi olmadýðýnýzý göstermektir, bu güvenilirliðinizi arttýracaktýr.’’

Refik, Chris OTT’un söylediklerini tekrar tekrar düþündü.

Ve yine kendi kendine konuþtu.

‘’Sayýn Chris OTT, bunlarý yazdýðýn için sað ol, ama gel de bunlarý bizim patrona anlat! Biz doðru dürüst konuþamadýðýmýz birisine kimi, neyi nasýl þikâyet edeceðiz.

Ben buldum. Boþ ver Chris’i mirisi. (Kasa masa demek alýþkanlýðý Ýngilizce versiyonunu da yaptýrdý, sonunda.) En iyisi Mao’nun terörü anlattýðý kitabýnda yazdýðý gibi yalakalarý birbirine vurdurmak olmalý.

Yani, hiçte bana yakýþmayacak ama. Gördüðün yalakaya diðerini kesmek, dedikodusunu yapmak. Ya ben bunu da yapamam ki kardeþim!

Ben bu deveyi güdemem galiba, en iyisi yeni bir iþ bakmak mý nedir? ‘’



Bakalým, zaman Refik’e ne gösterecekti. Saçlar önüne düþtüðünde görecekti, ak mýydý, kara mýydý?