Fitnat Ceylan & Çiðdem Taþ

01;50 | 15 Eylül 2008



Katil ve Maktul | Çürüyen Ruhlar



“Ceset deriz onlara kýsaca ya da ölü. Diðer tarafa gider onlar. Sahip olduklarý mezarlarý vardýr. Ya bu dünyada ceset olanlar ya bu dünyada ölü, ölmüþ, öldürülmüþ olanlar, onlarýn bir mezarý bile yok. Diðer taraftakilerin mezarýnýn baþýna gideriz biliriz kimin öldüðünü. Ya bu dünyadakiler? Kim Ölü kim yaþýyor nereden bileceðiz? Ölü müyüz? Belki de bizde ölüyüzdür sende ölüsündür?”

…

Evet, katili belli olmayan bir maktulum. Dünya mahkemesinde yargýlanmadý katil(ler)im, tutuksuz.

Azrail’le buluþamadým, huzuruna almadý beni. Çekilmedi ruhum parmak uçlarýmdan. Boyut deðiþtirmedim. Yaþayan bir maktulum. Ne küçük bir bahçem ne dikili bir taþým, ne de ruhumu azaptan kurtaracak dua okuyan insanlarým oldu. Siz gibi, etten ve ruhtan ibaretim. Ayný mezar içinde yatýyorum katilimle, diðer ölüler ve diriler ile birlikte.

Sizler gibi mekaným dünya.



Yaþayan maktullerin cesetleri çürümez, ruhlarý çürür.

Ta ki

Dünya denen mezarýn tahtalarý çürüyüp çöktüðünde. Bütün katil ve maktuller azaba kavuþtuðunda ruh çürümekten kurtulur.



Bense, ayný mezar içinde yatýyorum katilimle, diðer ölüler ve diriler ile birlikte. Ruhumun azaba kavuþacaðý günü bekliyorum.
...