“Hayallerim kaybolsaydı, benimle bu kadar içten konuşamazdı” Haklıydı.

Kendimi unutalı o kadar çok zaman geçmişti ki hangi kelimeyle

toparlasam hayallerimi diye düşünüyorum şimdi.



Aşk mı? İlk okul sıralarımda kaldı.


Sonra da hayal etmedim aşık olmayı, etmediğim içinde olamadım belki.

Aşkımsı şeyler yaşadım ama ne kadar aşktılar bilmiyorum. İnsanları kırmayı sevmediğim için

kırarak yaşamadım bir çok aşkı. Yaşasaydım ne olurdu, hiç bir şey ama yaşamadım. Kendime ait

kurallarım mı? Vardı. -> HAYIR aksine severim kuralsız yaşamayı var olan kuralları bozmayı.

Kimse, voleybol maçında bana şort giyemezsin diye bir yasak koymadı mesela

ya da şunu yapamazsın bunu yapamazsın diye. Çünkü yaparım. Severim özgür yaşamayı. Ama

karşımdaki insana saygım vardır. Belki de bu yüzden özgürlüğümü saygı çerçeveleri içinde

kısıtlayacak biriyle paylaşmadım aşkı, yada sahte geldi. Çünkü hayatımın sonuna kadar

yanımda olmayacaktı ki

ve ben bir daha 17 olup şort giyip voleybol takımında oynamayacaktım. Bazen kendimi

özel hissettirecek yada gözümün içine içine bakıp seni seviyorum diyecek

birini istedim ama... zaten ama dedim bir önceki cümlenin yargısı kalmadı.


Kolayca kestirip atabilen biriyim her şeyi değil mi? önyargılı.


...

Sadece karanlıktan korktuğumu sanıyorsunuz siz.



Korkaktım aslında. Neden korktuğunu bilmeyen bir korkak.

Güçlü müyüm? Hayır. SADECE -> üzüntümü gizleyebilecek müthiş bir gülümsemeye sahibim.

Ben sahte miyim? OLABİLİR!



Hayatıma özenen insanlar, bana imrenerek bakan onlara ne kadar imrendiklerimi bilseler

gülerlerdi belki.



Eksik yaşadım. Hala da öyle yapıyorum. Eksik yaşamak = içimi rahatlatıyor.



Hayatı üzüntüleri her şeyi nasılda takmıyorum nasılda mutluyum değil mi? her zaman

kendimi mutlu edebiliyorum bir şekilde istediğimi istediğim zaman istediğim şekilde yapıyorum

mükemmel bir aileye sahibim. Sosyal hayatım. İnsanların bana bakış açıları hakkımda söylenenler

her şey fazlasıyla mükemmel. sıkıcı bazen boğuluyorum kendimde.

O yüzden sevmem kendimle hesaplaşmayı.

Gerçeklerde zor gelir bana aslında. BELKİ DE ben SAHTEYİM!

Olmak istediğim bu aslında ama bunu yaparken eksik yaşıyorum.


"Çok iyisin" sadece içimi rahatlatan bir kelime.


Bunu duymak istediğim için mi iyiyim. HAYIR.


Eleştirilmeyi çok severim. Olumlu + olumsuz. Olumsuzlara takarım düzeltmeye çalışırım.

Bıraksam öyle kalsa ne olur sanki ama takarım işte. Her zaman söyleyebilecek bir kelimem

vardır her durum karşısında saçma olsa da.



Saçmalamam çok konuşmamdan kaynaklı sanırım.



Hayallerim için ne yaptım bu güne denk

bunu sorgulamak istemiyorum. İstersem bu gerçek bana zor gelecek ->(HİÇ BİŞEY)

yapmadım çünkü. Belki de yapmak istedim. Korktum. Vazgeçtim.

Pişman oldum mu?

Hem de nasıl.

Hayal etmem bir çok şeyi bu yüzden. Kırılmasından korktum.

Ne zaman bir şeyleri hayal etmek istesem kendi kendime engel oldum.SAÇMA!





Hayal etmediklerim

Kırarak yaşamadığım aşklar

Saygı çerçevesi altında uymadığım emirler

Sadece içini rahatlatmak için eksik yaşayan = ben.



Sev(m)iyorum kendimi sizin Sev(me)diğinizden çok.



Devam edemeyeceğim bu hesaplaşmaya...Her şeyden kaçtığım gibi kendimle yüzleşmekten de kaçıyorum.



Çiğdem TAŞ