Bu bahar sen varken ben yoktum
Diye başlayan her mısra
Bir yok oluş bedbahtından sıkılmış
İnci tanesi gibi her bir yere dağılmış
* *
Oysa aşkın tadı hissedilir olması imiş
Baharın kucaklaması
Kuşların fısıldaması bunun içinmiş
Her aşk öğretir insana
Sevmeyle kırmayı, yargılamayı, illede gururu..
Hele ki birde uzarsa bu aşk o zaman bıkmaların
Sıkılmaların ardını alan aldanışlarla son bulması ne kadar da doğal
*
Ne acı bir sondur
Oysa ne kadar aşkın yağmurunda ıslanmışlardı
Ne kadar heycan duymuşlardı
Hepsi bir anda uçup gidivermişti..
Aşk bu değildi
Aşk yeniden yeniden yenilenmekti oysa
Beden her yokoluşta tekrar demlenmekteydi
Sevgi değildi bu
Şehvetmi
Yoo asla!
İncitmeden ayrıldı iki beden birbirinden
Sanki hiç yapışmamışçasına
Biliyordu bir daha olamazdı böyle
Yine sızladı kalpleri, zıt yönlere giderken her biri
Yaşanılan yaşanmış ve bitmiş
*
Hayat bu ya, illa ki olsun
aşk dersen,
yine yola iki zıt kutuplar çıkıverir
Bırak gönlünü gitsin özgürce
Aşkına…




deniz
onsekiznisanikibindokuz