Sonsuzluk
(Hamdiye Hatipoðlu ) 23 Aðustos 2023 |
Bireysel |
| |
Düþüncelerde 🌈
Düþlemek
O güzel bahçeyi |
|
12 Nisan'a Dair
(Hamdiye Hatipoðlu ) 13 Nisan 2023 |
Bireysel |
| |
Nisaný severim bahardan
Nisaný severim yaðmurdan
Dünyalý olamadým ama
Nisaný sevdim iþte..💦
|
|
Ya Maymunlar Ýnsanlardan Geliyorsa
(Hamdiye Hatipoðlu ) 20 Kasým 2022 |
Söyleþi |
| |
Ýlahi dinlerin ortak kabülü , insanlýðýn ilk atasý ADEM.. Evrimleþen insanýn yolculuðuna dair.
Darwin düþüncede ki evrimden biraz farklý olarak bir bakýþ açýsý benimkisi. Bir varsayým. Yanýlgý da sözkonusu olabilir. Düþünmemi saðlayan bir olgu. |
|
Aþk Döküldü Dudaklarýndan
(Hamdiye Hatipoðlu ) 4 Ocak 2022 |
Aný |
| |
Evren konuþtu bazý bazý. /
Lütufkâr davrandý en soylusundan. Umuda koþtu sadece koþtu yüreði... |
|
Dünyaya Gelme Bedeli
(Hamdiye Hatipoðlu ) 26 Ocak 2021 |
Bireysel |
| |
Bir yýldýz kaydý, hayatýn gözyaþlarýna doðru. Çocuk hayal etti onu saygýyla dinleyen sonra þakalaþýp güldüðü bir okyanusu. Gökyüzündeki kuþlarýn ritimsel müziklerini hissetti tüm kalbinle. Ne güzel sarýlýyordu tüm benliðiyle evren. Varolmanýn duygusu sarmýþtý özündeki canýn. Þöyle bir nefes aldý iyiki dedi |
|
Ne Kadar Dürüst ve Ne Kadar Deðerliyiz...
(Hamdiye Hatipoðlu ) 29 Eylül 2020 |
Çocuk Yetiþtirme |
| |
Herþeyi bilen 'kutsal anne'. Vah ki vah. O yüzden ya çocuklarýn hali ortada. Kutsal anneden kutsanmýþ çocuklar.
Çocuklarýnýz sizin çocuklarýnýz deðil,
Onlar kendi yolunu izleyen Hayat’ýn oðullarý ve kýzlarý. |
|
Kördüðüm
(Hamdiye Hatipoðlu ) 28 Haziran 2018 |
Özlem Þiirleri |
| |
Bitince acýtan, devamýnda uçurumlu aþk hikayesi.. |
|
Sevmedinmi
(Hamdiye Hatipoðlu ) 15 Aralýk 2017 |
Aný |
| |
Bazen an tatlý anlarýný acý bir senaryo alýr.
Kaybolmak yok olmak istersin, bu acýyla yaþamaksa dersin
Anýlar kalsýn heybemizde, gülüþün Yüreðimde.. |
|
Kurtaralým Dünyayý
(Hamdiye Hatipoðlu ) 13 Aðustos 2016 |
Umut |
| |
Hissedilen cesaretteki yükseliþ...
Kelimeler ne yapsýn . |
|
Sýzý
(Hamdiye HATÝPOGLU (DNZ)) 14 Aðustos 2015 |
Bireysel |
| |
Bu öyle bir isyan ki, tüm olumsuzluklara karþý.. |
|
|
Bir adamýn,
bir kuþun,
bir tüyün hikâyesi......
Þimdi ben ve bir garip kuþ uçuyoruz göklerde. Bilmiyoruz gideceðimiz yeri; kendimizi býrakmýþýz rüzgarýn akýþýna..
Islak kederli bir gündü, yapýþkan bir havaydý ciðerlerimizi dolduran.....
Yaðmur yaðýyordu, bardaktan boþanýrcasýna.....NÝSAN yaðmurlarý gibi hiç durmadan.....
Arýyorduk hiç belli olamayan; neyi arýyorduk onu dahi bilmiyorduk...Aramak bizi alabildiðine mutlu, zaman zamanda umutlu kýlýyordu...
Yaðmur yaðýyordu hiç durmadan........
Kanatlarý ýslanmýþtý minik kuþun . Uçamýyordu dilediðince, gidemiyordu istediði yere..
Biraz daha gitmek istedi uzaklara, kanatlarý tutmuyordu bedenini havada....
Çaresiz teslim oldu yaðmura, boyun büktü kadere....
Ve bir düþüþ baþladý yükseklerden
Hýzla iniyordu yeryüzüne ve buluþtu aðacýn toprakla birleþtiði yerde .....
|
|