Mutsuzum..

Mutsuzum, eksiğim bugün
Melankolik bir sonbahar giriyor penceremden
Kapıdan, amcamın mektubu
Gözlerim yanıyor, kör oluyorum sanırım
Hatıralar ve dün’ler içinde bir zaman bu yaşadığım
Mutsuzum, umutsuzum, kederliyim
Ben dışında herkese, mesafeliyim
Ağlamamak için sabrediyor, duruyorum
En çok, kendimden utanıyorum..

Gözlerime güneş değmedi bu sabah,
Sözlerimde bir yalnızlık, piçlik
Kimsesiz çocuklar vakfından mesaj aldım
Beynimde yankılanan bir hiçlik
Utandım, çaresizliğe yandım
Bilmiyorum insanların günahlarını, sevaplarını
Dinini, mezhebini bilmiyorum
Kimseleri tanımak, öğrenmek dahi istemiyorum
Sanırsam bugün en çok; ‘amcam’ı özlüyorum
Yokluğunda, gözlerimi büyütüyorum
Gözyaşlarımı böyle engelliyor, duruyorum..

Mutsuzum, katıksızım bugün
Sözlerim iğne gibi batıyor insanlara
Bakışlarım güneşsiz, renksiz, sevgisiz
Dokunuşlarım yasak, ürpertiyor kimini
Çay içmeye dahi mecalim yok
Mutsuzum, sevgisizim bugün
Günler içinde ilk gündeyim, sözler içinde bilinmeyende
Zaman, beni alt etme vakti
Saat, ölüme en yakın olduğum saat..

Bugün en çok ‘amcam’ı özlüyorum, eminim
Melankolik bir renk, kentimde, içimde
Bilmeden yaşıyorum herbirşeyi
Bilmeden, ağlamalar içinde gülüyorum bazan
En sevdiğim kitabın ilk basımını aldım dün
En sevdiğim insanlarla uyudum
Huzurlu sakin bir uykuya daldım
Tüm isteklerle başedebilirken dahi
Mutlu değilim bugün, huzursuz, kederliyim
Gözlerim o kadar yabancı bakıyor ki
Çayım buz gibi duruyor hala, masada
Ben mum gibi, koltukta..

O kadar çok yenilgi yaşadım ki bu zaman
Sarsıntılar içinde o kadar deprem
Kalabalıklar içinde o kadar yalnızlık
Ve sanırım en çok ‘amcam’ı özledim
En çok onu görmek istedim, bu sabah
O’nunla bir çay içmek
Güzel bir kahvaltı etmek istedim
Bu sabah, melankolik kentimde..

Mutsuzum, sessizim bugün
Sesim yok, hiç yokmuş olmamış gibi
Dilim lal, asla açılmayacak sanırım
Yanılgılar içinde bir vakit
Düşlerimde yeşerttiğim bir ütopya
Bugünüm dünümden daha kötü
Yarınımı bilmeden soluyorum bu acı kenti
Biliyorum, en çok ‘amcam’ı özlüyorum bugün
Çikolata kutusunu şekerlik yapmış
Su şişesini halter, diş macununu yapıştırıcı
Acıyor gözlerim, kanıyor herbir yerim
Ve fakat hissediyorum bu çok can yakıcı..

Mutsuzum, ‘amca’sızım bugün
‘amcam’ yok, dün varmış bugün kayolmuş gibi
Ellerimden tutup beni büyütürken
Birbirimizi bir anda yitirmişiz gibi
Kederle ve acıyla beni bir etmiş sanki
Gözlerim sessiz, sakin, kederli
Gözlerim bedenime yabancı bugün
Biliyorum, kendimi boşvermişliğim hata!
Kendime üzülüşüm, yıkılışım saçma
Kentimde bir ben eksik gibi,
bu düşüncelerle bir zaman; melankoli..

Mutsuzum, huzursuzum, eksiğim bugün
Eksik bir mısrayla şarkıyı bitirir
Şiiri okur gibi, tuhafım bugün…

                              seyfettin araç
                     04/10/2009 harbiye