Ben bir dünya yurttaşıyım. -Sokrates |
|
||||||||||
|
gelmeyeceksin bugün benimle dedi..bilmiyorum dedim..gelsen ne olur fatih sanki neden bu kadar çekiniyorsun anlamadım dedi..çekinmemin gayet normal olduğunu buluşacağımız insanın annesi olduğunu zaten normalde iki çift cümleyi yan yana getiremeyen ben in annesi karşısında tam bir mal gibi davranacağımı usulünce anlattım..yetmedi..ne işim var şimdi çok erken daha diye bağırdım..o da yetmedi kolundan tutup benim adıma karar alıyorsun neden haberim yok bunu daha önce söylesene dedim..korkarak yüzüme baktı..sakin olurmusun lütfen annemle buluşacağımızı söyleyeli 1 ay oldu unuttunmu dedi..unuttum hatırlamak istemiyorum ki kızım ben..ne yani buluşacaz boşatn yere stres olacak hem daha bu nedir hayatım daha ilişkimizin 4 .ayındayız dedim..sustu..gözleri yer de para arıyormuşcasına hızlı hareket ediyordu..hiçbir şey demedi..bu suskunluk iyi değildi.çenesinden tutup kafasını hafifçe yüzümle yan yana gelecek şekilde getirdim.göz göze gelmiştik.gözlerine baka baka seni seviyorum meleğim ama anla beni çok erken daha hazır değilim annenle buluşmaya dedim.hiçbir şey demedi.. annesi ile buluşmak istemiyordum..ben bunu zaten hiç anlamadım.sevgilinin ailesiyle tanışmak ne kadar stres dolu ne kadar zor iştir arkadaş!seni hiç tanımayan yaşlı insanlar a kendini gereksizce anlatıp sonra da sanki hiç kötü özelliğin yokmuş gibi davranıp sanki burnunu hiç karıştırmıyorsun sanki kızlarının orasını burasını ellemiyormuş gibi davranacaksın onlarda sana kızımıza iyi bak diyip güven isteycekler ben nasıl güven vereyim benim yaşım kaç zaten ben ne yapayım evliliğe ilk adım atılır gibi tanışmak ta nedir?annesi ilişkimiz hakkında bir şey öğrenmek isterse kaçamak cevaplar verip göz göze gelip gülmeyecekmiyiz ben bir ayağımı ötekine atamadıktan sonra içtiğim çayı onun yanında soğuttuktan sonra ne anladım bu buluşmadan..kimse anlamıyor dostlarım...anlamayacaklarda.. buluşup hasret gidermiştik..elinden tuttum ve ona güzel cümeleler söylemeye başladım..ilişkimize başlayalı 9 ay olmuştu..ilk andan itibaren bu zaman gelen süreci ve ona duyduğum sevgiyi herşeyi bir bir tekrar anlattım bilinen ama sürekli tekrarlanan şeyler mutluluk verir ilişkide çok öenmlidir..onun hoşuna gitti mi bilmiyorum zira bunları anlatırken çantasından kremini çıkarım eline sürdü bana da uzattı istemem dedim..fatih sana bir şey söyleyeceğim dedi..buyur hayatım dedim..annem senin hakkında benimle buluşmadığına göre bu çocuk ciddi değil ayrıl ondan dedi..bende hayır olmaz dedim..ama annemle buluşsan artık hayatım dedi..derin bir offfffff çekip karar alamamaktan kararsızlık hastalığına yakalandığımdan aslında onu da sevip sevmediğimi tam bilmediğimden bahsettim..yüzüme anlamsız bakışlar atıp hiçbir şey demeden gitti.. bu gidişin dönüşü yoktu biliyordum..işte bir karar daha alınmıştı benden bağımsız.. hiç bir zaman kendi kararlarımı alamadım dostlarım..kendi kararlarını alanların arkasından baktım..
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © fatihkarabenli, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |