ÖLÜ SEVGİLİ

Soğuk bir geceydi
Hayallerimin sonsuza dek bittiği kapkara bir geceydi
Geriye kimsenin dönmeyeceği gibi
Artık ben de dönemeyecektim
Yokluk ile varlığın ortasında kaybolup gidecektim bilinmezliğe
Nerede kaldığımı bilmeden
Yalan olacaktı bedenim ruhum gibi
Sevdiğim kadının gözlerini göremeden
Dudaklarındaki şehveti öpemeden
Cehennem ateşi gibi yakıcı bedenine dokunamadan
Son bir defa da olsa onu göremeden
Toprak olacaktı bedenim
Üzerime ölümün soğuk toprakları serpilecekti
Yağan kar gibi yağmur gibi
Düşecekti üzerime ölüm
Geri gelmeyecek bir yolcu gibi
Eller sallanacak ardımdan
Ve o an bedenim yokluk olsa da
Dökülecekti yaşlar
Bu yaşlar ki ayrılığın, sana kavuşamamanın, sensizliğin yaşlarıydı
Ve öylece sessizce göçüyordum toprak oluyordum
Güle güle sonsuzluk gibi sevdiğim güzel kız
Bu gün toprak olsam da
Bedenim ebediyete karışsa da
Ruhum hep senindi yine sadece senin
Ben sana ulaşan yolları gözlemiştim hep
Sana ulaşan kilometreleri saymıştım tek tek
Ve yalnız seni gördüğüm de mutlu olurdum
Ama artık hiçbir şeyin çaresi yoktu ölümden sonra
Ve toprak gidiyorum içinde senin olduğun dünyadan
Ne olacağımı bilmeden gidiyorum tanrının huzuruna
Hoşça kal sevdiğim
Mutlu olmasını bil ben yokken de
Tek bir kelamdı seni sevmek
Ve tek bir gece de son olarak gittim uzaklara
Kimselerin ömrü boyunca uğramadığı
Ama en sonunda toprak olacağı mezarlıklarda bekçi olarak
Yüreğimde ebediyen yokluğunu yaşayarak son oluyordum
Ölülerin sahibi olarak…