ÇARMIÐA GERÝLEN UMUTLAR

Bir gülü kokluyor ruhum
Bir tebbessümde mutlu oluyor yüreðim
Umuttan bir taç yapan ellerim
Birinci yapýyor sevdiðini
Ama hayat alýyor o tacý
Sevdiðimi de bir götürerek
Gidiyor bilmediðim uzaklara

Yalnýzlýða soruyorum sevdiðimi
Ben görmedim diyor.
Kedere danýþýyorum
Ben bilmem diyor
Aðlayan gözlerimle gittiðim hüzün ise
Arama ey sevgili, sevdiðini
O gitti dönmez artýk sana diyor.

Her yeri arasam da
Her þeye sorsam da sevdiðimi.
Yaptý bir kere hayat bana numarasýný
Sürdü yüreðimi
Hüzün dolu sürgünlere.
Yaþattý en derininden bir acý.
Ve çýrýlçýplak býraktý ruhumu
Usul usul esen rüzgarlarýn ortasýna.
Aðlayan düþlerimize bile bakmadan
Býraktý beni hayat
Aydýnlýktan uzaktaki bir karanlýða.
Ýsyanýmý duymadan
Gerdi hayat bedenimi bir çarmýða.
Tek tek çaktý çivileri yüreðime
Kanata kanata bitirdi
Mutlu, umutlu ve güzel günlerimi...

Hayatýn darbelerinden
Kurtulmak isteyen bedenim.
Güneye uçan kuþlar misali bekledi
Kara kýþ gibi
Hayatýný yýkan hüzünlerin
Ortalýklardan çekilmesini...

Renksiz hayallerle bezenmiþ
Umutlarýmdan
Bir kuþun kanat vermesiyle
Alabildiðince uzaklara gidip
Sevdiðime gidecekken
Hayat aldý benden kanadýmý
Kovaladý bana yardým eden kuþlarý.
Suskun yüreðimi
Bir mahzene kilitleyip.
Yaktýðý bir keyif sigarasýyla
Attýðý derin kahkahalarla
Çýldýrttý ruhumu
Sessiz çýðlýklarýmda
Umarsýzca...

Bir þarký misali mutluluðu
Duymak isterken
Þimdi kederli aðlayýþlarýmýn sesinde
Ýnler oldu ruhum.
Duvarlara anlattýðým kederimle
Baðýra çaðýra kendimi kaybederek
Çarmýða gerilen umutlarýmla birlikte
Yenildim hayata sonsuza deðin...