Panayýr yeri gibiydi. Duyan gelmiþti.

-     Seni çok seviyormuþ.

-     Yaþasýn.

El bebek gül bebek büyütüp sevecekti. Coþkusundan yerinde duramaz oldu. Aþkýndan da deli divane oldu. Evliya Çelebi yaþaydý, kýskanýrdý. Sevgi bulutu olmak istiyordu. Sevgilisini de bir an önce öpücük yaðmuruna tutturmak istiyordu. Ne kadar þanslý olduðunu düþündü. Ellerinin ve ayaklarýnýn tutmadýðýný hissetti. Dili de tutulunca, aþk felci geçirdiðini sandý. Oysa ona çok sevdiðini söyleyememiþti. Onu daha tanýmýyordu.

-     Sana bayýlýyormuþ.

-     Yaþasýn.

Kendisini aþk cankurtaranýn görevlisi zannetti. Sevdiðini aþk öpücüðüyle yaþama baðladýðýný sandý. Üzerindeki beyaz elbisesiyle, sevdiðinin beyaz atlý prensi olduðunu düþündü. Sevdiði kadýnýn kalp atýþlarýnýn da kendisi için atýyor olduðuna inandý. Oysa sevdiði kadýna, merhaba bile dememiþti.

-     Bir tek sen varmýþsýn.

-     Yaþasýn.

Tek olmaktan sýkýlmýþtý. Ama bu tek olma durumunu sevinçle karþýladý. Sevdiðinin kalbine bir tek varanýn kendisi olmasýndan, bir an gurur duydu. Öyle ya kimse zora gelemiyor. Diye içten içe söylendi. Aynada kendisine baktý. Sevdiði dýþýnda milyarca cüceyi de gördüðünü sanýverdi. Aynada gördüðü kendisine, devlerin aþký da böyle bir þey demek cümlesini harcadý. Oysa tek olmadýðýný sekizinci cüceyle birlikte, bütün akýllýlar biliyordu.

-     Aþkýndan ölüyormuþ.

-     Yaþasýn. Yaþasýn.

Yaþasýn kelimesi dudaklarýndan dökülürken, bir yandan mutluluk bir yandan da tedirginlik iki yanaðýna yerleþmiþti. Aþkýn katili olmayý, nedense çok sevdi. Keþke aþkýn seri katili olabilsem diyerek, kendisinin bu eksikliðinden utandý. Aþkýndan öldürdüðü ilk kadýn olduðuna da birden çok seviniverdi. Kendisini havalý korna zannetti. O havayla televizyonu açýp, hava durumuna bakýverdi. Aþk saðanaðýnýn bir günlük olacaðýný duymadý. Amazon ormanlarýnda Tarzancýlýk oynamaya baþladý. Oysa bir gün dediðin, göz açýp kapayýncaya kadar geçiyordu.

-     Aþkýndan kuduruyormuþ.

-     Yaþasýn.

Korkuyla neþeyi bir arada yaþadý. Sevdiði kuduruyorsa, kendinin de kudurmasý gerekiyordu. Kudurduðundaysa bir tek sevgilisini ýsýrmak istiyordu. Diþ macunu alýp, banyodaki aynanýn karþýsýnda kendisini buluverdi. Ortasýndan deðil her yerinden sýkarak, diþ fýrçasýný doldurdu. Diþ fýrçasýyla diþlerine keman çalar gibiydi. Çaldýkça coþuyor, aðzý köpürüyordu. Aþkýndan kuduran kadýnýnda böyle köpürdüðünü sanýyordu. Oysa sallanan sadece yeryüzüydü.

-     Serseri, sevmediðim halde sözde aþkýmdan sýrýlsýklam olmuþ.

-     Yaþ asýn. Damlaya damlaya göl olmaz ama zamanla kurur.

Koþup duran tavþaným. Ormanýn karanlýklarýnda kaybolurum.