Gönlümün yakarýþlarý,umutlarýn haykýrýþý!



Bilmezdim, nefesin müddetini, aþkýn hicrani esinini
Ne aklým ererdi, ne muhakemem vicdanýmla bedelleþerek, izanýma bir yol tarif ederdi
Bilgin elbette kifayetsizdi, cehtim amansýz bir nefes misali heyacan dilerdi ve beklerdi
Ne zaman bir meclise girsem, dile gelen meseleleri hakkýyla þehretsem diye kalbim içlenirdi


O vakitler, kýtkanaat içinde geçinmeler reveçtaydý
Kayýsý çekirdeði, karpuz çekirdeði ayýklanýr, bin bir eziyetle ve güneþin zevale çýktýðý vakitte
Bir lokma ekmek yiteceðim ümidiyle suskun çýðlýklarýn dirliðinde bir burukluk vardý içimde
Yýllar kaybolup gitti, günler bu bedbin halime neleri ilga ederek, ruhuma esini sakince verdi


O yýllar bir ademi nefes dikkatimi çekmiþti
Dükkanýnda satamadýðý peynirleri, kurtlanýnca çöpe atmamýþ ve bol tuz atarak karýþtýrmýþ
Güya divaneliðe özenince ve nefis terbiyesini böyle telakki edilince, o an midesine akýtmýþ
Þaþkýn nazarlarý fark edince ve piþkin bir eda ile zayi olmasýn istedim diyerek söylenmiþ


Ne demeliydi, nasýl bir niyetle yadetmeliydi
Tarikatýn ne olduðu, aklýn ve izanýn, kalbi ve ilmi tedrisatýn uhdesinde bulunduðu aþikardý
Fikretmek, iþtiþare ile nefeslenmek, zikrin cehdinde kalbi inþiraha eriþmek aslolan bir adýmdý
Kolay ve basit olan, sýðýnmalarýn eþiðinde hoyratlýðýna doymayan, takiyeyi en iyi yapandý


Mecliste el baðlayýp, tevazuu gösteren adem
Fevkalade teslimiyet içinde görünen ve sukut etmeyi her halukarda paye edinen ve dinen
Ticarette, sosyal hayatta, karanlýk sofhalarda, bilinmeyecek mekanlarda bin bir hal içinde
Öncelikle beþerlikten arileþip, insan olmayý baþarmalý, adamlýkta kulluk edeple okunmalý


Aþkýn sofrasýnda, hakikatin kollarýnda gül koklanmalý
Hevesin ve zevkin elbette ki bir haddi hududu bulunmalý,kimseyi rahatsýz etmeden olmalý
Kul kalbinden habetsizse, bir yürek olarak telakki eden bir nefesse, ruhun yetisini bilmezse
O nispette talim ve terbiye, bir ölçü tutmayan nefsi haliyle sabrýn merdanesine elan girmeli



Mustafa CÝLASUN