Sizin için bu yazýyý yazarken, çok sevdiðim bir dostumun hediyesi sehpayý kullanýyorum. Üzerine koyduðum bir kaðýda yazmak anlamýnda deðil... Yazýnýn depolandýðý yer sehpanýn kendisi.

Veri depolama iþi benim yaþadýðým 2053 senesinde en kritik sektörlerden birisi. Her insanýn rahatlýkla ulaþabileceði ve tamamen kendi kontrollerindeki veri depolama sistemleri nadiren görülüyor. Benim sehpa o nadir örneklerden birisi. (Sehpanýn sýrrýna ilerde deðineceðim.)

Veri depolama için büyük merkezi yerleþkeler kullanýlýyor. Buradaki depolama birimi ise nByte. Bir karþýlaþtýrma yapabilmeniz için þöyle söyleyeyim: Sizin yaþadýðýnýz dönemde tüm dünyada üretilen bir günlük dijital bilginin toplamý bir nByte’tan küçük. KnByte, MnByte, GnByte gibi birimlerle 1024’er katýna çýkarak artýyor depolama ölçü birimleri.

Ýnsanlarýn kullandýklarý sayýsal cihazlar aðýrlýklý olarak dünya networkü üzerinden bu yerleþkelerdeki depolama alanlarýný kullanýyorlar. Tamamen kendi kontrolünde depolama alanlarýna sahip olan kiþiler ve firmalar son derece kýsýtlý.

Bu yazýya baþlamadan önce yaptýðým araþtýrmalara göre, sizin yaþadýðýnýz dönemde veri depolama ile ilgili birbirinden hayli farklý araçlar tüm dünyaya giderek yayýlýyorlarmýþ. Mekanik bir kafanýn verinin bulunduðu lokasyona dönerek gitmesiyle çalýþan yapýlar genelde. Ya da optik... Harddiskler, CD’ler, DVD’ler...

Bu trend bir süre daha devam etti sonraki yýllarda. Mýsýr kökenli ve Afrika’daki bir ülkede yaþayan bir bilim adamýnýn ortaya attýðý bir iddiayý önce kimse ciddiye almadý (Bu ülke de çok ilginç ve size anlatabilmem için bir ya da birkaç girdiyi ayýrmam gerekli, þimdilik sabredin). Bilim adamýmýz ekibiyle birlikte on yýllýk bir çalýþmanýn ardýndan dünyada veri depolamayý baþtan ayaða deðiþtirecek bir geliþmeye imza attý.

Ýsim sizin için önemli deðil, hatta belirtmem sakýncalý bile olabilir, bu bilim adamýna Doktor X diyelim. Doktor X’in çalýþmalarýna öncü pek çok çalýþma vardý aslýnda. Mekanik yapýlar yerine organik yapýlarda veri depolanmasýna iliþkin birbirinden baðýmsýz sayýsýz çalýþma oldu. Ancak iþe yarayan bir taktik geliþtirilmesi zordu. Organik yapýlarýn bozulmaya eðilimleri verinin kalýcýlýðý konusunda aþýlmaz bir sorun gibi duruyordu. Doktor X, insanýn binlerce yýldýr kullandýðý bir maddeye baþka bir bakýþ açýsýyla baktý: Kaðýt, yani ölü bitki dokularý.

Temel mantýk basitti aslýnda: Daha kalýcý bir organik yapý üzerine veri kaydetmek. Ölü bitki dokularý, uzun süreler kendilerini koruyabilen yapýlardý. Ama bunlara veri yazmak ve bu verileri okuyabilmek için belirli ölçüde canlýlýða, harekete ihtiyaç vardý.

Detaylarý hala bilinmiyor ama, Doktor X 10 yýllýk yoðun ekip çalýþmasýnýn sonucunda ölü bitki dokularýný ‘hortlatmayý’ baþardý.

Sonraki süreçte klasik mekanik ya da optik kökenli veri depolama sistemlerinin üretimlerinin karlýlýðýnýn giderek nasýl eridiðini ve yeni organik veri depolama sisteminin nasýl merkezi kaldýðýný anlatmak uzun iþ. Onu bir baþka girdide yapmayý düþünüyorum. O kýsmý þimdilik es geçip þu benim sehpayý anlatayým isterseniz.

Teknolojinin tanýtým metinlerine olan katkým sebebiyle Doktor X’in yakýn çalýþma arkadaþlarýndan birinin hediyesi bu sehpa. Genel çalýþma mantýðýný anlatmak için de yeterli.

Sehpa ölü bitki dokularýndan oluþuyor. Kaðýt, ahþap ya da ölü bitki dokularý kökenli diðer pek çok þey gibi. Sehpaya veri depolama ve ondan veri okuma iþini gerçekleþtiren bir kara kutu var. Ticari adýný da Bilginin Kara Kutusu adýnda bir tanýmlamanýn kýsaltmasýndan alýyor. Markasýný bilmenize gerek yok, zaten gidip bir marketten alamayacaksýnýz kendi dünyanýzda. Bizde bile marketten alýnabilen bir ürün deðil.

Bilginin Kara Kutusunun üç arayüzü var. Bir arayüzü pürüzsüz bir aðaç dokuya batýrýlan bin kadar çelik kaplamalý, veri iletimi yapabilen iðneden oluþuyor. Ýkinci bir arayüz, ölü doku üzerinde veri iletimini saðlamak üzere genetik olarak özellikleri geliþtirilmiþ canlý bir bitkiye baðlanýyor. Sistemin enerjisini de bu bitki veriyor. Son arayüzü de veri girebilen ve veri sorgulayabilen standart bir arayüz. Bu standarda uyan herhangi bir cihaz baðlanabiliyor.

Yeni teknoloji o kadar etkin çalýþýyordu ve o kadar büyük kapasiteleri mümkün kýldý ki, mekanik ve optik tabanlý sistemler bu yeni teknoloji ile baþ edemediler. Öte yandan Bilginin Kara Kutusu gerçek bir kara kutu. Ýçine girilmesi mümkün deðil. Açma teþebbüsü durumunda kendi iç yapýsýný tahrip ediyor. Ýncelenmesi bile mümkün deðil. Dünyadaki tek üreticisi de Doktor X’in ülkesi.

Doktor X’in ülkesi ise, ayrý bir yazýnýn konusu.

Görüþmek üzere.

(2053'te yaþayan Kamil Asma'nýn dilinden, Yazar: Mustafa Acungil)