Yalnýzlýk, yüreðine baðdaþ kurup oturmuþtu. Gözünün kepenklerini boydan boya indirmek istiyordu. Hatta daha da ileri giderek kapalý yazýsý asmak! Çünkü gözüne yansýyanlar yüreðini yaprak kadar titretmiyor, ruhuna da ilham kaynaðý olmuyordu.

Bakýþlarýnda ise ne can ne de heyecan vardý. Solgun yüzüne yerleþen çaresizlik ifadesi adeta müzminleþmiþti.

Oysa ki bir zamanlar onun da yaþama tutunmasý için bir sebebi vardý. . Kum tanesi kadar çoktu sevgisi..Ama artýk kýyýsýnda köþesinde kimse kalmamýþtý.

Denize kucak açan sahiller, rüzgarýn dansa kaldýrdýðý aðaçlar, bulutun dünyaya getirdiði, topraðýn anne þefkati gösterip içine bastýrdýðý yaðmurlar, çiçeklerin tadýna bakan arýlar bile ondan þanslýydý.

Yürüdü adýmlarýnýn büyüklüðünce..Pamuk tarlasýna dönmüþ saçlarýný yýllar geliþigüzel toplayýp atmýþtý. Dümdüz ovadan farksýzdý artýk baþý. Sýrtýndaki kambur onu hergeçen gün biraz daha topraða yaklaþtýrýyordu. Ama ölümden korkmuyordu ki..

Þiddetli gök gürültüsüyle birlikte gözlerinden birkaç damla yaþ düþtü yere.. Kýþ, bir sokak hayvanlarýný bir de kendi gibi kimsesizleri vuruyordu iþte.. Bir anda bastýran yaðmuru iliklerinde hissediyordu. Titreyen elleriyle yýrtýk paltosunun önünü iyice kapatmaya çalýþtý. Fakat aðzýndaki diþler gibi önündeki düðmeler de yýllara yenik düþmüþtü. Kalan iki tane düðmeyi bile iliklemeye dermaný yoktu.

Camiye birkaç adým ya var ya da yoktu. Güç toplamaya çalýþtý ama birden dizlerinin baðý çözüldü sanki.. Yýðýldýðý yerden kalkabilmek için park halindeki bir arabaya tutunmaya çalýþtý. Fakat o þekilde kalýverdi.

Yanýndan geçenlerin kimisi farketmemiþ, bir kýsmý ise ne yaptýðýný anlayamadýðý için dudak büküp hýzlý adýmlarla geçmiþlerdi.

Bir vatandaþ ayný yolu ikinci kez dönüyordu. Gözleri büyüdü birden ve yüksek sesle konuþmaya baþladý:

- Allah Allah bu adamcaðýz az önce de ayný pozisyondaydý. Ölüp kalmasýn!

Bir anda etrafý doldu yalnýz adamýn.. Hem de uzun zamandýr hiç olmadýðý kadar.. Keþke yaþarken karþýsýna "Ne oldu sana ?, Neden sokaklardasýn" diyen biri çýkabilseydi.! Bir Allah'ýn kulu elinden tutup düþkünler yurduna götürebilseydi..

Yollara dökülen yapraklarý küreðe süpüren görevliler gibi belediyenin cenaze arabasý da onu götürmüþtü. Kimdi?, Ne oldu? Neden bu duruma düþtü? bilinmeden toprak bir kulunu daha çekmiþti içine..

Aysel AKSÜMER