Ruhumda organik düþünceler birikti satýrlara dizilmek üzere. Olgunlaþtý besbelli ki kopmak istiyor benden. "Ne var cümle kasamda" diye merak edenler inanýn ben de bilmiyorum. Bakacaðýz birlikte tadýna ya da tadsýzlýðýna. Önce araya karýþan ezikleri ayýklamam gerek. Saðlam ve net olmalý size ulaþan.

Duygu tartýmdaki aðýrlýk hiç hafife alýnýr gibi deðil. Daha neler yaþarým bilemem ama en çok döktüðüm gözyaþlarý çocukluk ve gençlik yýllarýma aitti. Limonun susuzu gibiyim þimdilerde zorlasam belki bir kaç damla ya süzülür ya da süzülmez. Olgunlaþýyor insan yaþ aldýkça. Ýlk düþündüðünü konuþmuyor, yazmýyorsun. Piþman olmak, yanýlmak, önyargýlý olmak istemiyorsun. Durulunca duygular da yerine oturuyor.

Ýnsanýn yaþadýðý travmalarýn þiddetiyle doðru orantýlý olduðunu düþünüyorum gözyaþlarýnýn. Ýlk yýllar aþýrý koyu tüm duygular; kafana yaprak düþse kahkahalarla gülebiliyor, gözünün üstünde kaþýn var dense hüngür hüngür aðlabiliyorsun.

Hayat karþýsýnda sabrýnla, direncinle sýnanýyorsun. Hatalar, baþarýlar, doðumlar, ölümler, aþklar, aldatýlmalar, hastalýklar, ayrýlýklar, buluþmalar derken olaylar karþýsýnda verdiðin sert tepkiler yerini sakinliðe býrakýyor.

Kuyuya düþmüþsün kaç kere iliklerine kadar da ýslanmýþsýn, titremiþsin daha ne kadar ýslanabilir ne kadar üþüyebilirsin ki. Bunun adý alýþmak mý, vazgeçmek mi, umursamazlýk mý, sýradanlaþmak mý bilemiyorum ama sakýn gamsýzlýk demeyin ne olur. Gam, damarlarýmdaki kan gibi dolaþýyor doðal akýþýnda fakat duvarlarýmý yýkmasýna asla izin vermiyorum. Hiçbir þey dýþarýdan göründüðü gibi deðil.