Hastanede yatıyorum…ziyaretçisi gelmedi diye kırgın, gözleri dolu pek çok hastayla birlikte. Yalnızlık endişesinden kıvranan insanlar dolu çevremde.

Ben oldukça şanslıyım. Montaigne ile söyleşmek istiyorum bazen, bazen Edison’la . Kuluçkaya nasıl yattığını dinliyorum. Acaba Konfiçyüs çayı sever miydi. Evet onunla çay içebilirim. Tolstoy, Sivastapol Savaşını yorumlar. Onu dinlerim dikkatle. Atatürk ile konuşabilirim. Tutkularını, kavgasını ve sevdasını anlatır. Ülkem ve dünya hakkında tartışırız.

Biraz Hayyam’a takılmak, Orhan Veli ile İstanbul’u dinlemek ve balık olmak rakı şisesinde…İbni Sina ile Pasteur’ü bir araya getiririm, söyleşiriz.

Elimi uzatıyorum, Sivastapol 1855… Tolstoy ile savaşı konuşuyoruz.

Evet, hepsi yanıbaşımda. Dilediğim zaman söyleşiye geliyorlar benimle; hem de zaman engeli tanımadan. Birlikte çay içiyor, birlikte düşünüyoruz.

Nasıl mı oluyor tüm bunlar. Hastaneye geldim diye beni terk etmedi ya kitaplar…22 Mart 1991