..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
"...öyküyü yazan bilge, beşinci ya da altıncı göbekten kral torunu olduğumu ortaya çıkaracak şekilde belirleyebilir soyumu." -Cervantes, Don Quijote
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katılımı
Yazar Kütüphaneleri



Şu Anda Ne Yazıyorsunuz?
İnternet ve Yazarlık
Yazarlık Kaynakları
Yazma Süreci
İlk Roman
Kitap Yayınlatmak
Yeni Bir Dünya Düşlemek
Niçin Yazıyorum?
Yazarlar Hakkında Her Şey
Ben Bir Yazarım!
Şu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm başlıklar  


 


 

 




Arama Motoru

İzEdebiyat > Deneme > Türkiye > Ayşe Kaya




20 Eylül 2011
Er Mektubu  
- Görülmüştür-

Ayşe Kaya


askerlik adam işiymiş, vatana bekçilikmiş. Vatanın kılına zarar gelmesin diye canını siper etmekmiş. Hani beni uğurlarken dedinya anne “ oğlum vatan sana amanet” canım uğruna o emanete sahip çıkacağım işte anne ama sakın benden dönmeye dair sözler isteme. Dönülür mü dönülmez mi bir Allah bilir be anne.


:AFEH:
Buralarda asker olmak zormuş anne, senin kucağına benzemiyormuş asker ocağı. Sen üstüme titrerdin oğlum diye, burada “askerrr” diye bağırıyor komutan. Nerde senin o müşvik sesin, nerde komutanımım emirler yağdıran yıldırım gibi sesi. Nihayetinde onlarda vaziferini yapıyorlar ve bizi en güzel şekilde asker yapmaya çalışıyorlar yeri gelince de baba gibi derdimize koşuyorlar. Şikayetim yok asla onlardan.
Hiç bizim memleketlere benzemiyor buralar annem dağ taş, ağaç görmemiş tepelerle kaplı heryer. Öyle operasyonlara gidiyoruz ki sorma, ama asla korkma anne bizler burda olduğumuz müddetçe siz rahat oturacaksınız evlerimizde. Askerlik gerçekten kutsalmış burda anladım anne. Çatışmalarda tepemden kurşunlar geçerken, ağzımdan hep yeminler çıktı “bu vatanın bir karışını çiğnetmem”.
Yeri geldi aç kaldık, yeri geldi hep aynı kumanyaları yedik anne ama hiç şikayet etmedik. Çünkü biz olmazsak, vatan hainlere yurt olacaktı o halde açlığada değerdi hergün aynı yemeği yemeyede. Dün yine operasyon vardı anne, ihbar geldi koştuk gittik. İki dağın eteğinde pusu yedik, iki eve ateş düştü iki asker şehit oldu, biri benim yakın arkadaşımdı be anne. Nişanlıydı teskereyi alır almaz düğün yapacaktı “tertip mutlaka gel” derdi. Gözlerimin önünde o koca can yerlere serildi. İlk kez o zaman ne yalan söyliyeyim bende korktum, canım seve seve vatana feda olsada yinede insanın içine korku düşüyor be anne. Biz kurtulduk nihayet çemberden ama orda olanlar hala gitmiyor gözlerimin önünden.
Velhasıl demem o ki annem, askerlik adam işiymiş, vatana bekçilikmiş. Vatanın kılına zarar gelmesin diye canını siper etmekmiş. Hani beni uğurlarken dedinya anne “ oğlum vatan sana amanet” canım uğruna o emanete sahip çıkacağım işte anne ama sakın benden dönmeye dair sözler isteme. Dönülür mü dönülmez mi bir Allah bilir be anne.
Dönermiyim dönmez miyim bilinmez anne, daha dün yanımda arkadaşım şehit oldu, nasıl dönmeye umut bağlarım. Dönemem demeye dilim varmaz, acını görür gibiyim seni üzecek sözleri nasıl söyliyeyim . Sen yine en iyisi beni her zamanki gibi Allah’a emanet et anne. Nede olsa O’na emanet edilenler iki cihanda da zayi olmaz derdin sen anne.
Birde… Ne olur ne olmaz sen yinede bana hakkını helal et anne…



Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.


 


İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.


Yazarın deneme ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
Habersiz Ziyaret
Sevgiliye Kırgın Satırlar
Aynalarda Kalan 2
Ey Yar...
Sustum... Mu?
Aşkımın Son Sözleri...
Uzaktaki Sevdiğim
Kısacık Aşkımız
Yalnızlar Şehri
Hasret Günleri

Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
Aynalarda Kalan [Şiir]
Öğrettiklerin... [Şiir]
Bendeki Sen [Şiir]
İki Ateş Arasında Aşk [Şiir]
Yine Sana Sitemler... [Şiir]
Rahmet Peygamberi [Şiir]
Hacım [Şiir]
Gökkuşağım [Şiir]
Bilseydik [Şiir]
Kararsız Aşk [Şiir]


Ayşe Kaya kimdir?

Niye bilmem hep sonbaharı sevdim, Dökülen yapraklarda buldum kendimi. Bir tarafım olabildiğine mutlu dedim, Diğer tarafım çözemediğim kadar gizemli.

Etkilendiği Yazarlar:
senai demirci, mustafa islamoğlu, ramazan kayan


yazardan son gelenler

yazarın kütüphaneleri



 

 

 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © Ayşe Kaya, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.