ANLAMAK VE ANMAK
     “Söz gerçeði yüceltmeli “ özdeyiþi yazým dünyasýnda iyi bilinir.Ancak gerçekleri söylemek çoðu zaman yazanýn gözünü zindanda açmasýna yol açar.
Bizim toplumumuzun gerçeði öðrenmesinden korkanlar yýllarca “anlamak” yerine “anmayý “uyguladýlar.
     “Anmak” kelimesinin kökü olan “an”; zamanýn bölünmeyen en kýsa parçasý olarak bilinir.”An” köküne getirilen ”mak” eki. Bir kiþiyi anýmsamak için yapýlan törendir.
     “Anlamak” ise ;Kavramak ,her yönüyle algýlamaktýr.Yeni bilgileri eskileriyle bir araya getirerek sonuç niteliðinde baþka bir duruma uygulayabilmektir.
     Karþýmýzdakinin ne söylediðini anlamak,iyi dinleyici olmaktan geçer.Dikkatli dinleme alýþkanlýðý ise küçük yaþlarda kazanýlacak davranýþ biçimidir.Ýstendik davranýþ kazandýrmak ancak eðitimle olur diye bilinir .Öðretimle olamaz.
     Oysa ezberci ,elemeci sistem”,anlamak” yerine “anmayý “koyduðunu hiç fark ettirmeden.Sinsice içten içe kuþaklarý bilimden,kültürden ve en önemlisi kendi tarihinden uzaklaþtýrdý.
     Anlamak için büyük emek sarf edilmesi gerekir.Anmak için ise en küçük bir zaman dilimi gerekir.Büyük Atatürk’ de törenlere sýkýþtýrýlarak anýlanlardandý… Biz millet olarak 1939’dan sonra Atatürk’ü sadece andýk.Adeta gizli bir el onu anlamamýzý istemiyordu…Tören Atatürkçülüðü dýþýnda, kimse anlama ve kavramaya yönelmedi .Yönelen Muammer Aksoy,Ahmet Taner Kýþlalý,Uður Mumcu gibi aydýnlar ise bu bedeli canlarýyla ödediler.
     Çanakkale Savaþýný andýk, Atatürk’ü andýk,Cumhuriyet’in kuruluþunu andýk,Lozan’ý andýk.Tüm bunlarý anlamýþ olsaydýk bu gün millet olarak yaþamsal önemdeki bu kavramlarý kaybetmekle yüz yüze kalýr mýydýk?Tarihimizle övündük ama kurduðumuz on altý devletin niçin yýkýldýðýný anlamadýk.
     Teknolojiyi hemen alýp kullanmakla övündük.O teknolojinin nasýl yapýldýðýný hiç anlamadýk.Müslümanlýðýmýzla övündük ama “oku”Emrini anlamadýk.Yedi düveli yendiðimizle övündük ama bu günkü emperyalizmi kavrayamadýk.O emperyalistler ki o yenilgiyi hiç unutmadýlar ve intikamýný almak için her fýrsatý deðerlendirdiler.Eski emellerini allayýp pullayýp yeniden sundular.
     Bilim , sanat ve teknik ancak” anlamakla” ileriye taþýnýr.Toplumu ileriye taþýyabilecek bilim insanlarý, sanatçýlar,düþünürler korkudan susmuþlarsa o toplumda gelecek belirsizleþir.Toplum karamsarlaþýr. Umutlar tükenir. Hýzlý çöküþ baþlar.Cehenneme çevrilen bu yerlerde mutsuzluk bunu yaratanlarý da etkileyecektir.
     Anadolu’ nun humanist hoþgörüsü anlamaya asla engel deðildir.Yeter ki mutlak inancýn kölesi olmasýn insan.Düþüncenin önünde engel olacak güç yoktur.