Benim kelimelerim suya yazılmıştır..
Nuh tufanı yeniden kapladığında yeryüzünü, hiç bir şey kalmayacak geriye..
Hiç kalmayan aşklarımız, dostluklarımız, anılarımız ve merhametimiz gibi..

Benim kelimelerim sessizliğe yazılmıştır..
Bakmayın yorgun yüzüme, hepimizin yaşadıklarının aynısı yüz çizgilerimde saklı olanlar..
Bin yıllık hayatlar gibi ölümsüz, bir nefes sonunda yok olacak kadar sıradan..

Benim kelimelerim boşluğa yazılmıştır..
Bakmayın hep aşkı anlattığıma.. Biraz da olmayanın içinde var olanı aramak değil midir hayat dediğimiz yolculuğun özü..

Benim kelimelerim geceye yazılmıştır..
Gündüz okuduğunuzda, gün ışığında var olan her şey gibi anlamsız gelecektir belki de..
Eğer kalpleriniz de izi kalsın isterseniz, gece yarılarında okuyun bu kelimeleri..

Benim yalnızlıklarım, benim sırlarım, benim korkularım, benim aşklarım leyl' in siyah boyasına yazılmıştır.. Aramayın boşuna, gün ışığında bulamazsınız..

Anlatacaklarım belki ısıtmayacak içinizi, hatta daha çok üşütecek kalplerinizi..
Tıpkı yaz ortasında üşüyen ellerine sıcak soluğunu üfleyerek ısınmaya çabalayan bir tinerci çocuk gibi, belki siz de üşüyeceksiniz kelimelerimde..

Bu kelimeler, hiç kimse olmak isteyen bir adamın düşleridir ve her zaman yok olana yazılmıştır..