‘’Uyu sen uyu‘’ dedi, alaylý alaylý. ‘’Sen uyu Halkýn Kurtulmuþçularý duvarlarýmýzý yazsýnlar!’’
Aceleyle giyinip sokaða attým kendimi. Duvara yazýlan sloganlar beni selamlýyordu âdeta. Kadýnlardan biri:
‘’Duvarlarý yazýlan evlere bir bakýn hele!‘’ dedi öfkeyle. ‘’Aralarýnda hiç Erzincanlý var mý?’’
‘’He vallahi yok!’’ diye bir baþka kadýn onayladý onu.
Mahallemizde oturan Erzincanlýlar Halkýn Kurtuluþu taraftarý, Karslýlar, Elazýðlýlar, Dersim ve Tokatlýlar ise Partizan taraftarýydýlar. Hâliyle yazýlamaya çýkan örgüt kendi taraftarlarýnýn duvarlarýna dokunmayacaktý. Bu anlaþýlýr bir durumdu. Kural olmuþtu ayrýca. Arada kaynayan bir iki ev olmuyor deðildi ama yine de kimse sesini çýkarmazdý.
‘’Býktým bu Halkýn Kurtulmuþçularýndan!’’ diye baðýrdý bir kadýn.
‘’Korkudan evin dýþ cephesine boya yaptýramýyorum.’’ dedi bir baþkasý.
‘’Ýyisi mi fayans yaptýr, kurtul.’’ dedi bir baþka kadýn.
‘’Fayans yapsak ne olur sanki? Fayansýn da üstüne yazarlar!’’
‘’He anam yazarlar’’ dedi anam yüzünü ekþiterek. ‘’Ya burasý zaten ‘’kurtarýlmýþ bölge’’ deðil mi? Gidin baþka bölgelere yazýn’’
“He anam kurtarýlmýþ bölge!”
Onlar aralarýnda tartýþadursunlar ben derneðin yolunu tutup kaçtým oradan. Sabah sabah sobanýn etrafýna birkaç arkadaþ kümelenmiþ oralet içiyorlardý. Selamlaþtýk. Bana da bir bardak oralet doldurdular. O sýrada bir grup kadýn derneðe daldý. Hepsi de öfkeliydi.
‘’Bu akþam yazýlamaya çýkýyorsunuz!’’ diye emretti kadýnlardan birisi. ‘’Tüm Halkýn Kurtulmuþçularýnýn duvarlarýný bir güzel yazýn.’’
‘’Kireçleriniz benden’’ dedi bir baþkasý.
‘’Öyle kýsa sloganlar yazmayýn’’ dedi annem. ‘’Uzun olsun sloganlarýnýz.’’ dedikten sonra ayný anda terk ettiler derneði kadýnlar.
Biz aramýzda bir sonuca varabilmek için tartýþýrken, Ýri yoldaþ elinde içi kireç dolu iki kovayý getirip derneðin ortasýna býraktý.
‘’Bunu mahalleli bir kadýn gönderdi’’ dedi. ‘’Derneðin badanasý mý ne yapýlacakmýþ.’’ Bize dönerek:
‘’Daha geçenlerde birlikte boyadýk ya derneði.’’ dedi. ‘’Ne çabuk kirlendi dernek’’
‘’Sigaradan, Ýri yoldaþ!’’ dedim gülerek.
Kaþlarýný çatarak suratýma baktý:
‘’O zaman aramýzda karar alalým. Dernekte sigara içmek yasaktýr!”
Neyse duvarlara yazý yazma sýrasý biz Partizancýlara gelmiþti. Sabahtan duvarlarý yazýlacak evleri tek tek belirlemiþ, geceye ise yalnýzca yazmasý kalmýþtý. Ellerimizde kireç tenekeleri, saplý fýrçalar, þablonlarla ara sokaklara daldýk. Ýki sokak baþýný tutan iki nöbetçi dýþýnda herkes önceden belirlenen evlerin duvarýna yazýlama yapýyordu. Bütün duvarlarýn yazýlamasý bitince evlerimize döndük, sabahý beklemeye koyulduk.
Sabah mahallede erken kopmuþtu curcuna. Bu kez baðýrýp çaðýran kadýnlar Halkýn Kurtulmuþçularýydý. ‘’Partizancýlar evlerimizi mahvetti!‘’ diye yakýnýyordu bir kadýn anama.
‘’Ben ne yapayým anam?’’ diyordu anam. ‘’Sanki evlerinizin duvarýný ben yazmýþým gibi gelip bana çatýyorsunuz? Bana ne bundan?’’ Birkaç kadýn daha geldi. Hepsi de annemin karþýsýna dikildi. Ýçlerinde biri:
‘’Bu böyle sürmez! Buna bir çözüm bulmak gerekir!’’ dedi.
Annem eliyle dernek binasýný gösterdi. ‘’Ýþte çözüm yeri orasý!’’ dedi. ‘’Ýkide bir gelip benim kapýmý çalýp beni rahatsýz etmeyin. Sýkýldým artýk.’’ diye de bir güzel azarladý baþýna toplanan kadýnlarý.
Kadýnlar derneðe yönelip gittiler. Sorumlu kimseyi bulamayýnca, akþam için randevu aldýlar…
Kalabalýktý dernek. Kadýnlar yanlarýnda kocalarýyla birlikte gelmiþlerdi toplantýya. Hararetle süren bir tartýþmanýn sonucunda bir karara varýldý. Bu karar dernek yönetimi tarafýndan yüzlerine okundu gelenlerin. Ancak bu kararýn yürürlüðe girmesi için karþý taraftan yetkili birinin olmasý gerekiyordu. Oysa ortalarda kimsecikler yoktu.
Kadýnlardan biri:
‘’Ben bu sorumluluðu üzerime alýyorum’’ dedi. ‘’Bundan sonra hiçbir örgüt bu mahallede yazýlama yapmayacak!’’ Yüzümüze bakarak sýrýttý. ‘’Biliyorsunuz benim üç oðlan da Halkýn Kurtulmuþunda önemli bir yerdeler.’’
‘’Yine de olmaz!‘’ dedi dernek yönetiminden biri.
‘’Kendilerinin burada olmasý gerekir.’’
‘’Ben doðurdum onlarý… Sözümden dýþarý çýkamazlar’’
Araya annem girdi. ‘’Ya oðullarýn derse ki; ‘bu karar bizi baðlamaz’ O zaman ne olacak, peki?’’
Kadýn düþünür gibi yaptý. Ardýndan:
‘’Sözümü çiðnerlerse ben de sizin harekete geçerim!’’