SESSÝZCE

VEDA

6. bölüm

Bir gün daha biterken, ben günden önce biteceðim.
Gecenin sunduklarýna dokunmadan, emanet ettiðim gözyaþým, yine yastýðýmda bir sýr gibi kalacak.
Sessiz çýðlýðýma inat, martýlar canhýraþ bir þekilde sesler savuracak.
Sen içimde büyürken, yine dalgalar kýyýya köpükler savuracak.
Ay ile güneþ saklambaç oynayacak, bir uður böceði konacak, gözlerimi kapayýnca dudaklarým kýmýldayacak, ben daha dileðimi s/açmadan ortaya, uðuru uçacak, böceði ile yarým kýmýltýlar tek baþýna k/alacak.
Ben yarýnlara gözlerimi kaparken susmalarým artacak ve ben yine susacaðým...

Sisli aynada gördüðüm yüz sýrrýný kaybedecek ama ben yine anlamayacaðým.
O vakit ters düz edeceðim bütün sýrlarý ve sonra sýrlara karýþacaðým. Bilinmeyenin bilinene karþý maðlubiyetini göreceðim.
Yine beyaz bakacak, siyah kahkaha atacak.
Ümitler filizlenecek tomurcuk olup meyve verecek. Bir yürek uçmak isteyecek, kanatlarý çarpacak kafese, yaralanacak ve yanacak.
Bir karýnca aðzýnda su taþýyacak, ateþ s/aklanýrken dumaný iz býrakacak ardýnda.
Su, yolunu bulurken yine bana sus gelecek ve ben yine susacaðým... n.b

Sevgili Samed

"Þurama batan" diyor þair "þurama batan Özlem olmasaydý býçak derdim"...
Yanýmdayken,yakýnýmdayken özlediðim, yüreðimin tahtýndaki sen...
Keþke o hiç geçmeyecek sýzý,sancý en sivrisinden soðuk bir çelik parçasý olup saplansaydý da son nefesim adýn olsaydý, biter miydi her þey?

Serpil