Bir gün biterken, ben günden önce biteceğim. Gecenin sunduklarına dokunmadan, emanet ettiğim gözyaşım, yine yastığımda bir sır gibi kalacak. Sessiz çığlığıma inat, martılar canhıraş bir şekilde sesler savuracak. Sen içimde büyürken, yine dalgalar kıyıya köpükler savuracak. Ay ile güneş saklambaç oynayacak, bir uğurböceği konacak, gözlerimi kapayınca dudaklarım kımıldayacak ben daha dileğimi s/açmadan ortaya, uğuru uçacak, böceği ile yarım kımıltılar tek başına k/alacak. Ben yarınlara gözlerimi kaparken susmalarım artacak ve ben yine susacağım...

Sisli aynada gördüğüm yüz sırrını kaybedecek ama ben yine anlamayacağım. O vakit ters düz edeceğim bütün sırları ve sonra sırlara karışacağım. Bilinmeyenin bilinene karşı mağlubiyetini göreceğim. Yine beyaz bakacak, siyah kahkaha atacak. Ümitler filizlenecek tomurcuk olup meyve verecek. Bir yürek uçmak isteyecek, kanatları çarpacak kafese, yaralanacak ve yanacak. Bir karınca ağzında su taşıyacak, ateş s/aklanırken dumanı iz bırakacak ardında. Su, yolunu bulurken yine bana sus gelecek ve ben yine susacağım...


Düşler iken her gece seni, sen düş/tün anlamadım. “Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde" diye başlamış masal. "İki katlı bir ev ve bu evde bir prens yaşarmış”. Sonra düş/de gör demişler. Ev kaybolmuş, prensten haber alınamamış. Prenses az gitmiş uz gitmiş, dere tepe düz gitmiş ama prensi bulamamış. Bir gün bir peri anne aniden gelmiş, sihirli değneğine dokunmuş, prens dönmüş ev bulunmuş, o an şuursuzca, bir ele uzanmış nemli eller, sıkıca tutmuş. Ama masal yaşanmadan bitmiş tuz kokan el, nemli eli bırakıvermiş… Onlar erememiş muratlarına ama biz çıkalım kerevetine demişler. Onlara baktım sustum, gökten üç elma düşsün bari diye bekledim. Beklerken bittim, biterken yittim... Gittim...


Sonbahar'dan sonra kaç bahar var ki sayamadığım... Kış... Bitti... Mevsim bitti... Yaz gitti... Yağmur yağdı, şimşek çaktı, gök gürledi gökkuşağı çıktı. Dilekler tuttum koştum, koştum, koştum... Altından geçemedim, gökkuşağı kayboldu. D/ilendim yine de çare bulamadım. Türküler koydun önüme, ben bakarken sen içinden seçtin, “İşte gidiyorum” diye bir şarkı doladın d/iline. “Çıktım gidiyorum” dedin. Bir şey almadan, bir şey vermeden ışığın sönmeden, sabahı kattın önüne, geceyi bıraktın bana çıktın, gittin…


Özlemlerimi iliştireceğim göçmen kuşların kanadına. Sevgimi erteleyeceğim yorgun yarınlara. Güneş uzaklaşacak, yıldız kaybolacak, ay küsecek. Sen uzaklaşırken ben sana b/akacağım. Papatyalar solacak, üşüyeceğim. Dudağındaki kıvrımlar kalacak aklımda. Yarım kalan tebessümün ilişecek gözüme, gülümseyeceğim. Akmayan gözyaşı damlası arasında gülüşünü hatırlayacağım, ben sana bakarken kaybolacağım. Elini tutarken biteceğim. Bitip gideceğim...


Gün d/olmadan yağmurlar biriktireceğim sana. Bulutları getirip bırakacağım avucuna, çözülecek yağmur taneleri oklardan aşağı. Güneş doğacak, avuçların ısınacak, yüreğine kuşlar konacak ama yine cam kırıkları batacak gülüşüne ve ben yine sende s/olacağım

Yazılmamış en güzel yazıyı yine sana yazmak için harfler biriktireceğim. Sonra her kelimeyi ilmek ilmek d/okuyup uzun cümleler kuracağım. Topladığım her cümleyi hece hece okuyup b/öleceğim. Son kelimelerde artık hiçbir engel kalmayacak ve ben bu son b/ölüme kendimi hazırlayacağım.


Z/âlimler toplandı bir araya, karar verildi emir d/emiri kesti. Dualar boynunu büktü, çocukluğumla birlikte oyunum yarım kaldı. G/izledim seni aldım attım içime, sen kaldın, kök saldın, büyüdün yol aldın. Bana baktın, içime aktın. Yarın hep bugün oldu ama sen hep dün gibi kaldın.

Zaman akacak, zaman duracak ama sen kalacaksın. Gün geceyi boşayacak, ay yıldıza inat çıkmayacak ama sen kalacaksın. Takvim yaprakları ağaç yaprakları ile yarışacak, kazanılacak kaybedilecek, ama sen kalacaksın. Arı bal yapacak, bal tükenecek arı yok olacak ama sen kalacaksın. Ağustosböceği sazını bırakacak, kaplumbağa uyuyacak tavşan kaçmayacak tazı da tutmayacak ama sen kalacaksın. Ben gideceğim, ben bir gün gideceğim ama sen bende hep kalacaksın BEBEĞİM...


Adsız