HAYVANLARA DA YEÞÝL KART VERÝLSÝN

Aybastý’da fýndýktan sonra, en önemli geçim kaynaðý hayvancýlýktýr. Ülkemizin en lezzetli en verimli et ve süt ürünleri yöremizde yetiþtirilir. Ne yazýk ki, hayvancýlýk zor durumda. Gerek tarýmda gerekse hayvancýlýk alanýnda ileri düzeyde üretim elde edilirken, önce tarým, sonrada hayvancýlýk oldukça azalmýþtýr. Perþembe yaylasýnda tepelere derelere bakýldýðýnda sýðýr cinsi hayvanlar parmakla sayýlacak seviyelere inmiþtir. Koyun sürüleri de benzer duruma gelmiþtir. Perþembe Yaylasý’da günlük sohbetlerde laflar dönüp dolaþýp hayvancýlýk konusuna geliyor. Yetiþtirdiði hayvaný pazarlamak, satmak için uðraþ verenlerin durumunu görenler, bu iþe girmekten kaçýnmaktalar. Görülüyor ki, hayvan üreticisi de ticaretini yapanlar ve kasaplar dahil bu konuda çok sýkýntýlý. Daha önce hayvan üreticiliði yapýp, bundan zarar edenler, yýllarca bu iþi yapan hiç bir þey kazanamayan veya her þeye raðmen bu iþi sürdürenlerle görüþtüm. O kadar çok dertliler ki, þaþýrýp kalmamak mümkün deðil. Kimileri bu konunun konuþulmasýndan bile oldukça rahatsýz. Hayvan üreticileri yem ve veteriner muayene ücretlerinin çok fazla olduðunu belirtiyorlar. Hayvanlarýn ücretsiz muayene edilmesi ve “yeþil kart” verilmesi gerektiði ifade etmekteler. Hayvan hastalýklarýnda ve tedavisinde çok sýkýntý çekildiði ortaya konuluyor. Özellikle akþam saatinden sonra veterinerlerin hizmet vermemesinden çok rahatsýzlar. Hayvanlar gece hasta olunca, çaresiz kaldýklarýný dile getiriyorlar. Yaylada veteriner veya bu konuda uzman birinin olmamasý, onlarýn en büyük sýkýntýlarýndan birini oluþturuyor. Var olan desteklemenin yetersiz olduðunu, yazýn yaylada bir þekilde beslenme ve yem sorunun çözüldüðünü, kýþýn yemlerin pahalý olmasýndan kaynaklý zor durumda kaldýklarýný anlatýyorlar. Ne acýdýr ki, hayvan yetiþtirmeye çok uygun bir coðrafya’da olduðumuz halde, az da olsa, Merzifon’dan et geliyormuþ. Ayrýca, Kangal köpeði Almanya’dan yetiþtirilip ülkemize geliyormuþ. Hayvancýlýkla ilgili pek iç açýcý bir durum yok. Bir kilogram yem bir lira, bir kilogram süt doksan kuruþ. Normalde bir kilogram süt ile birbuçuk kilogram yem alýnmalý diyorlar.

Hayvan muayene ücretinin100 lira

Sýðýr Tohumlamasýnýn 110 lira

Küpe takmanýn 2.5 lira

Veteriner Hekimin, bir sýðýr için yaylaya gelmesi ve iðne vurma ücretinin 170 lira olduðu,

Suni tohumlama dýþýnda pek de hizmet verilmediði,

Geleneksel yöntem olan boða ile tohumlamanýn yasak olduðunu da eklemeden edemiyorlar.

Hayvaný hastalanan, bu paralarý ödeme imkaný olmayan hayvan yetiþtiricileri, hastalanan hayvanlarýný kaybettiklerinde ne kadar büyük bir üzüntü ve keder içinde olduklarýna tanýk olmaktayýz.

Ýþte böyle tablo sonucunda;

Perþembe Yaylasý’nda, Aybastý Halk Eðitimi Merkezi, Ordu Ýli Damýzlýk Koyun Keçi Yetiþtiricileri Birliði’nin katký verdiði, dört hafta süreli, Ziraat Mühendisi Gökhan Ýnan’ýn eðitmenliðinde “Sürü Yönetimi Kursu” düzenlendi. Yaz mevsimi boyunca devam eden kursa, çok yoðun ilgi ve katýlým oldu.

Bu kursa bende katýldým. Kursa, hayvan yetiþtiricileri, ömrünü ve yýllarýný hayvancýlýða adamýþ kiþilerin yanýnda, hayvancýlýða ilgi ve sempati duyan pek çok yöre halký katýldý. Çok yararlý oldu. Sürü yönetiminin ne kadar önemli ve saygýn bir meslek olduðu, milli ekonomiye yaptýklarý katký anlatýldý. Kursa katýlanlar, kendi bilgi ve tecrübelerini paylaþma imkaný buldular. Böyle kurslar hayvancýlýðýn geliþimine çok yararlý olacaktýr. Hayvan hastalýklarý, yem verirken nelere dikkat edileceðini bir hayvandan en yüksek verimin nasýl ede edileceði gibi pek çok konu anlatýldý.

Binlerce yýldýr Anadolu’da ve yaþadýðýmýz topraklarda yaþayan, bizlere miras býrakýlan sýðýr, manda, koyun, keçi, at eþek ve diðer kümes hayvan cinsleri, ne yazýk ki, yok olmaktalar.

Kadim zamanlardan günümüze kadar gelen hayvan türlerini günümüzde, ne yazýk ki, bulmak, yetiþtirmek zor olmaktadýr. Ben o; siyah, ala, kýr inekleri hatýrladýkça onlarý özler ve kederlenirim. Batý tekniðiyle teknolojisiyle deðil, yaþam biçimiyle yeme içme kültürüyle, hayvan ve bitki çeþitleriyle de bizi kuþatmaktadýr.

Yýlda sadece ancak bir defa topraða atýlan tohumlarý deðil, dedelerimizden ninelerimizden anamýzdan babamýzdan bizlere miras kalan tohumlarý topraklarýmýza atalým, çoðaltalým yaygýnlaþtýralým.

Gerek hayvancýlýk alanýnda gerek tarým alanýnda bu topraklara mahsus bu topraklara özgü bu topraklara ait hayvanlara bitkilere sahip çýkalým.

Bu topraklarda yaþayan vahþi hayvanlarla, yýrtýcý kuþlarla, aðaçlarla, bitkilerle her türlü canlýsýyla hayatý bu cennet gibi yöreyi paylaþmayý öðrenmeyiz.

MEMLEKET ÝSTERÝM

Memleket isterim

Gök mavi, dal yeþil, tarla sarý olsun;

Kuþlarýn çiçeklerin diyarý olsun.

Memleket isterim

Ne baþta dert ne gönülde hasret olsun;

Kardeþ kavgasýna bir nihayet olsun.

Memleket isterim

Ne zengin fakir, ne sen ben farký olsun;

Kýþ günü herkesin evi barký olsun.

Memleket isterim

Yaþamak, sevmek gibi gönülden olsun;

Olursa bir þikayet ölümden olsun.

Cahit Sýtký Tarancý