1.
döğüşmediğim zaman hayatla,gemilere el sallarım geçerken.elim öylesine yorulmuştur ki yanındaki rüzgarı hissetmez.el eli tutmadıkça böyle olacaktır kuşkusuz.ben döğüşmediğim zaman gözlerimi şehrin herhangi bir caddesine çeviririm.gözlerim öyle ıslaktır ki silinme gereksinimini unutmuştur.göz göze bakmadıkça böyle olacaktır bir ihtimal...

2.
salamı ortadan ikiye böldüğüm zaman hatırlamıştım maçakızını.kağıt destesini kestiğim herhangi bir gün maçakızını bulmuştum ve o herhangi günde sarhoştum.sabahları salamlı kahvaltı ve koyu bir kahveyle ayılmaya bayılarak iştirak ederim.bugün de herhangi bir akşamın herhangi bir sabahında ve puslu bir havada penceremden o güzel maçakızını izliyorum.bugün koz maça,öyle tepeden baktığına göre maçakızı.

3.
lizbon sokaklarından tanklar geçiyordu.tanklarda ve silahlarda karanfiller vardı.silahların da güzel kokabileceğine inandım.ıslak dudaklı bir maçakızı orduya karanfiller dağıtıyordu.bu filmi sadece altı kişiyle izliyordum ve bu sinema salonundan ve daima koz kupa yurdum insanından korkuyordum.daima koz kupa yurdum insanı öbür salonda oynayan önemsiz bir filmi tıka basa doldurmuştu ve bu binada karovaleler maçakızlarına hayatı satmaya kalkıyorlardı.

4.
dün akşam kendi kendimle iskambil oynayıp kendimle içtim.kedim bile çekip gitmiş ve beni yalnız bırakmıştı.her kedi gibi ölmeden önce terketmişti evimi.ve duvarları salça kokan metruk binalarda kedisel dalgalanmalar hiç anormal olmuyordu.kediler arası briç turnuvalarında külrengi kedilerin birinci olduğunu söylüyorlar hep bana.karakedilerin eline maçakızının tek geldiğini ve as tarafından yenildiğini söylüyorlar.o sırada mutfakta olmayı istiyorum.masada oturup içmeyi ve öleceğimi anlayıp gitmeyi.

5.
ben döğüşmediğim zaman burnumu çekerim.burnum öylesine kurumuştur ki sümük kalmamıştır.ne önemi var ki sümüğün yerküredeki kirlerin yanında.ve sümüklü ellerle oynanan iskambil oynlarının ne önemi var bilinçsiz aşkların yanında..