Filistin'de onlarca insan şehit edilirken kılımız bile kıpırdamadı... Biz yine akşam evimize geldik, önce ellerimizi yıkadık, yemeğimizi yedik, çocuklarımız ile ilgilendik, onlarca çocuk orada şehit edilirken... Sonra geçtik televizyonlarımızın karşısına, insana hiç bir şey vermeyen saçma sapan dizi ve yarışma programlarını izledik, yüreğimiz titremedi, ruhumuz bile incinmedi... Ey İslam Ümmeti, bu mu Müslümanlık, bu mu insanlık?

Tabi ki önce ateş düştüğü yeri yakıyor da azıcık bizim de yüreğimizi, bir yerlerimizi yakmalı... İnsanlar ölüyor zalimlerin ölüm kusan silahları ile çocuklar ölüyor, o masum yavrucaklar, kadınlar, gencecik kızlar, delikanlılar şehit oluyorlar Filistin için Mescidi Aksa için...

Ey Orta Doğu hiç mi yüzün gülmeyecek, hiç mi huzur gelmeyecek, uğramayacak senin oralara... Kudüs hep mi yetim kalacak, öksüz kalacak? Selahattin Eyyubi'nin kemikleri hep mi sızlayacak? Hep mi yaralarımıza tuz basacağız? Hep mi kan kusup da kızılcık şerbeti içtik diyeceğiz? Hep mi bu herzeleri yiyeceğiz?

Kaç tane peygamber geçti bu topraklardan. Hangi birine eziyet etmediler ki bu alçaklar? Hangi birine hor bakmadılar ki? Hazreti Musa'yı yurdundan çıkardılar, Hazreti İsa'yı çarmıha germeye kalktılar... Hazreti Zekeriya ile Hazreti Yahya'yı şehit ettiler... Ah Orta Doğu ah şu Mescidi Aksa'nın duvarlarının dili olsa da konuşsa, anlatsa bunların zalimliklerini, eşkıyalıklarını...

Ey Filistin, senin de kanayan yaraların diner bir gün umalım ki... Her zaman dualarda olsa da yerin, sadece dua ile de olmuyor... İnsan hüzünleniyor, ağlıyor da göz yaşlarından fazla kan damlıyor hem bu topraklara, hem de yüreklerimize... Gazze, Ramallah, Kudüs, iki gün sonra mübarek Ramazan geliyor da senin bu kanayan yaralarına bir merhem olabilsek keşke... Vicdanlarını kiraya vermiş, satılığa çıkarmış bu katiller sürüsü de bunların hesabını mutlaka çok acı bir biçimde verecek... İşte o gün onların yüzlerini kapkara bir renk kaplayacak, sadece yaptıkları ile utanmakla kalmayacak, kahırların da en büyükleri ile karşılaşacaklar...