’’Ýnsan Düþünen Bir Hayvandýr.’’ Aristo

Aristo Hazret öyle buyurmuþ. Demek ki biraz hayvanlýk genlerimizde var. Bunu da kötü bir anlamda algýlamayýn sakýn... Kimi zaman ceylan gibi ürkek olsak da, kimi zamanda zayýf ve güçsüzlerin karþýsýnda önce tilki kurnazlýðýna geçer, sonrada aslan kesiliriz... Yýlan gibi sürünürüz kimi zaman, hiç istemesek de, birileri süründürür bizi... Kaplumbaða gibi hayatýn aðýr yükü omuzlarýmýzdadýr çoðu zaman...

’’Sofistlere, yani para kazanma amacýyla gezerek felsefe öðretenlere göre "Ýnsan, kazanan hayvandýr." Borsa oynayan arkadaþlar, bankaya döviz kur korumalý faize para yatýran arkadaþlar, altýn alýp satanlar, þans oyunlarýndan para kazanmaya kalkanlar, hepsi Kazanan Hayvanlar Sýnýfýna girmektedir. Kýzmayýn bana benim fikrim deðil, Sofistler söylüyor bunlarý...

’’Kuþku duymaktan asla býkmayan septikler için "Ýnsan, þüpheci hayvandýr." Þüphe bir yerde bilime ve icatlara da yol açmaktadýr. Her ne kadar her þeyden ve herkesten de þüphe etmek bazý zaman çarpýcý olaylara yol açsa da, þüphe yine de insanýn içini kemiren bir duygudur. Eðer ki Ýnsan olduðunuzdan þüphe etmiyorsanýz ne mutlu size...

’’Descartes olaya baþka bir pencereden bakar ve "Ýnsan, konuþan hayvandýr." der.’’ Ýnsanlar konuþa konuþa, hayvanlar koklaþa koklaþa demiþler, nede iyi etmiþler... Dili ile para kazanmaya çalýþan spikerler, tek kiþilik gösteri yani baþka bir deyiþler stendap yapan sanatçýlar, tiyatro sanatçýlarý, bu iþin duayenleri oluyorlar... Bir de durmadan memleket aleyhine, rahmetli olmuþ deðerli devlet adamlarýmýz aleyhine konuþan hayvanlarýmýz var ki onlar hakikaten hayvanlýktan kurtulamayacaklar son nefese kadar... Tabi onlar konuþan hayvan deðil de direk hayvan sýnýfýna giriyorlar...

’’Erich Fromm’a göre " Ýnsan, seven bir hayvandýr." Sevmek, yine sevmek, ondan daha güzel bir duygu yoðunluðu var mý dünyada ’’Bir insaný sevmekle baþlar her þey diyor.’’ Zülfü Livaneli bir þarkýsýnda... Büyük Mutasavvýf Yunus Emre de ’’Sevelim sevilelim dünya kimseye kalmaz.’’ demiþ. Bir anlayabilse insanlar dünyanýn kimseye kalmayacaðýný, zaten öldürmek de olmayacak, kin ve nefrette... Sevmek Dokunmaktýr, der Desmond Morris o zaman haydi ne duruyorsunuz dokunalým birbirimizin ruhuna, benliðine, yüreðine, sarýlalým zaman zaman sýmsýký, dostça ellerini sýkalým, omuzlarýna vuralým sevdiklerimizin...

’’ Ýnsanla alakalý belki de en güzel þeyi Nietzsche söyler. "Ýnsan, düpedüz hayvandýr…!" diyerek son noktayý Nietzsche koyar... Ýnsan hayvan olmasa, hayvanlýk yapmasa, bilim insanlarýmýza doktorlarýmýza saldýrýr mý? Ýnsan bu, hayvani duygulara sahip olmasa tutup da hanýmýna silah çeker mi veya hamile karýsýný öldüresiye döver mi? Ýnsan düpedüz hayvan olmasa, hayvanlaþmasa masum sokak hayvanlarýný arabanýn arkasýna iple baðlayýp da koþturur mu? Ýnsan hayvan olmasa bir spor karþýlaþmasý uðruna tutup da karþý takýmýn taraftarýný sopayla öldüresiye döver mi? Düpedüz Ýnsan bir hayvandýr, ancaaak kuzu gibi uysal olmak ya da çakal gibi, sýrtlan gibi vahþi can alýcý olmak da insanýn elinde, seçim insanýndýr...