BOŞ VER ÜZÜLME
İzin verme kalbine paslı çivilerin çakılmasına,
Gönül kapının kıymet bilmeyenler tarafından açılmasına,
Kaderinin cehaletin pençesine düşmüş ellerle yazılmasına,
Kaybolma boşluklarda bir ömür gülümseyerek bak.

Veda et seni gülüşlerinden eden karamsarlıklarına,
Sahip çık boşluklarını dolduran mutluluklarına,
Dönüp bakma arkanda bıraktığın yarım kalmışlıklarına,
Bir yaprak misali sararma kıymet veren gönüllere ak.

Kaptırma yüreğini yaşama sevincini bitiren nefret rüzgarına,
Açma gönül kapını dünyanı karartan yalancı dostlarına,
Unut acılarını uyan umutlarını canlandıran sabahlarına,
Kaldır önündeki engelleri hayatına sönmeyen bir ışık yak.

Kapat gözlerini bakma merhametsiz insanların yollarına,
Sevgini ver su misali halini hatırını soranlarına,
Gerçekten sevenler merhem olsun kanayan yaralarına,
Yol ver seni üzen her ne varsa silinip gitsin arkanda bırak.