Oturduðum dairenin altýndaki dairede dul bir bayan oturuyordu. Oldukça sessiz, inzivaya çekilmiþ bir insanýn havasý vardý onda. Apartmanda oturanlarýn hiç biriyle selamlaþtýðý bile yoktu. Uzun boylu, iyi giyimli biri kapýsýnýn zilini çalýyordu. Adama merakla baktým. O ise beni görmemezlikten geldi. Evimin kapýsýný açýp içeri girdiðimde meraktan çatlayacak gibiydim. Kimdi bu iyi giyimli adam. Sürekli kapý ziline bastýðý raðmen neden kapý açýlmýyordu. Oysa bu saatlerde o hanýmýn evde olmasý kesindi. Az sonra kadýnýn sesini duyduðumda merakla dinlemeye baþladým. Kadýn içeriden,

Sen ne yapýþkan adamsýn be? Sana seninle görüþmek istemediðimi söylüyorum. Sense orada çakýlýp kaldýn. Bir türlü defolup gitmiyorsun.

Seninle konuþmadan hiçbir yere gitmem.

Ýkimizde apartmanda oturanlara rezil olacaðýz.

Olursak olalým. Seninle konuþmak için her türlü rezilliðe katlanýrým.

Bak þimdi polis çaðýracaðým.

Çaðýrýrsan çaðýr. Beni asacak halleri yok ya. Ben de onlara geçmiþimizi anlatýrým, olur biter.

Ýnkar ederim.

Bende o beraberliðimizin resimleri var. Resimleri nasýl inkar edersin.

Montaj derim.

Montaj olmadýðýný polis çok kolay anlar. Kapýyý öyle zorlayýp durma. Ýçeri girersen öldürürüm. Sakýn öyle bir delilik yapma. Sana kaç defa söyleyeceðim, zorla güzellik olmaz diye.

Zaten buraya uðruna ölmek için geldim. Hadi aç kapýyý da içeri gireyim. Senin elinden ölmek bile kim bilir ne kadar güzeldir. Hadi yeter bu kadar nazlandýðýn, aç þu kapýyý.

Açmayacaðým. Hadi artýk defol git.

Kapýyý kýrdýrma bana.

Öf.... be, þimdi camý açýp imdat diye baðýracaðým. Sen ne laf anlamaz adamsýn be? Bu kez adam kapýyý tekmelemeye baþladý. Burasý dað baþý mý be deyip , alt kata inip adama haddini bildirmeyi düþündüm. Ya silahlýysa? Komþularýmýzýn üzerlerine sanki ölü topraðý serpilmiþti. Kimsede týk yok. Ah bir silahým olsaydý, dayardým silahý göðsüne, defol git derdim ona. Senin bizleri rahatsýz etmeye hakkýn yok. Bak o haným da senin zorbalýðýndan rahatsýz. Polise telefon etmeyi düþündüm. Polis gelinceye kadar giderse, bu kez polise ben ne derim? Kadýn,

Benim kapýma kimse gelmedi derse ne yaparým? Kapýnýn açýldýðýný fark edince nasýl heyecanlandýðýmý anlatamam. Demek kadýn adamýn içeri girmesine izin verdi. Hay Allah kahretsin be, bende o kadýný dürüst ve namuslu bir kadýn olarak bellemiþtim. Desene sarý samanýn altýndan sarý su yürütenin biriymiþ. Tam kapýmý kapatýp içeri girecektim ki, kadýnýn yalvaran bir sesle dama,

Ne olur ýsrar etme, seninle bir kez yatmakla ne kadar hata ettiðimi biliyorum. Ne olur benden ayný hatayý bir daha yapmamý isteme.

Býrak zýrlamayý da aç þu emniyet zincirini.

Açmayacaðým iþte, kapýyý aralamamýn nedeni, beni ne denli periþan ettiðini görmen içindi. Ne olur git artýk. Seninle bir daha yatmaktansa ölmeyi tercih ederim.

Bu son olacak. Sana söz veriyorum. Bir daha seni rahatsýz etmeyeceðim.

Daha önce de ayný þeyi söylemiþtin. Çat diye bir ses geldi. Tamam dedim, kadýn emniyet zincirini açýp adamý içeri aldý. Ýçeri girip kapýmý kapattým. Ah ulan ah, madem onu evine alacaktýn, bu kadar uzun tartýþmanýn ne alemi vardý. Be kadýn sen ne yüzle bakacaksýn bu apartmandaki bunca insanýn yüzüne. Gazetemi açýp okumaya baþladým. Bu kez de alt kattan çýðlýk sesleri gelmeye baþladý. Hemen kalkýp kapýyý açtým. Sesleri daha net duymaya baþladým. Kadýn aðlayarak yalvarýyordu. Ne olur git buradan. Yalvarýyorum sana, ne olur dokunma bana. Zorla güzellik olur mu? Tokat sesleri duymaya baþladýðýmda kapýyý kapatýp hýzla telefonun yanýna gittim. Polisi aradým. Benim altýmdaki dairenin kapýsýný zorlayarak içeri giren bir zorba, kadýný feci þekilde dövüyor. Belki de kadýný öldürecek dedim. Adresi istediler. Adresi verdikten sonra telefonu kapatýp yine kapýya gittim. Tam kapýyý açýp alt katta olup bitenleri anlamaya çalýþacaktým, bom, bom diye üç kez patlayan silahýn sesiyle donup kaldým. Kapýyý açtýðýmda, ayak sesleri duydum. Koþarak aþaðý iniyordu. Aþaðýya inip inmemekte karar vermeye çalýþýrken, komþularýmýn kapýlarýnýn açýldýðýný fark ettim. Yukarýdan sesler geliyordu. Bu patlama neydi böyle diye biri birlerine soruyorlardý. Aþaðý inenler olduðunu fark ettiðimde, hemen ayakkabýlarýmý giyip hýzla alt kata indim. Amacým olanlarý herkesten önce öðrenmekti. Kapý aralýðýndan baktýðýmda, komþumun kanlar içinde yattýðýný gördüm. Donup kaldým. Ne içeri girmeye cesaret ediyordum ne de geri dönmeye niyetim vardý. Üst kattaki komþular yanýma geldiler.

Ne oluyor böyle? Neydi o silah sesleri? Olanlarý onlara anlatýrken polisler geldiler.

Maalesef geç kaldýnýz dedim polislere. Komiser,

Bize telefon eden kimdi diye sorduðunda,

Ben aradým sizleri dedim. Komiser aralýk kapýyý ittiðinde, yerde kanlar içinde yatan kadýný gördü. Polisler içeri girip kadýnýn þah damarýna dokundular. Polisin biri,

Komiserim, bu kadýn ölmüþ, atar damarýnda hiç hareket yok Komiser,

Bizi arayan o adamý getirin buraya. Ayrýca olayýn baþka þahitlerinin olup olmadýðýný araþtýrýn dedi. Polis,in çaðrýsýyla içeri girdim. Diðer komþularým hiçbir þey görmediklerini ve sadece silah seslerini duyduklarýný söylediler. Komiser,

Bu kadýný kimin öldürdüðünü biliyor musun diye sordu. Adamý gördüðümü fakat tanýmadýðýmý söyledim.

Daha önce o adamý hiç görmüþ müydün?Hayýr gördüðümü sanmýyorum. Gerçi ben evime çýkarken adamýn sýrtý bana dönüktü. Bu yüzden yüzünü göremedim.

Bu apartmanda oturanlardan biri olabilir mi?

Hayýr efendim. Bu apartmandakileri sýrtý dönük olsa bile tanýrým.

Sen bu dairenin üstünde oturduðunu söylemiþtin deðil mi?

Evet komiserim.

Bu beyefendinin kimlik tespitini yapýn. Karakola götürün. Dönerken de parmak izi uzmanýný getirin. Parmak izi ve delil tespitinden sonra ifadesini alýrýz. Polis memuru,

Emredersiniz komiserim dedikten sonra bana,

Hadi bakalým beraber karakola gideceðiz dedi.

Ýzin verirseniz evimden ceketimi alayým dedim.

Peki al gel bekliyorum seni dedi. Hemen evime çýkýp ceketimi giydim. Aþaðý indim. Polis memuruyla apartmandan çýktýk. Polis arabasýna binip karakola gittik.Görevli memura,

Bu adam bir cinayet tanýðý ma belki de sanýktýr. Sakýn onun karakoldan ayrýlmasýna izin vermeyin dedi. Hoppala bu da ne oluyor. Ben tanýk mýyým, yoksa sanýk mý? Gösterilen yere geçip oturdum ve apartmanýmýza giden ekibin geri dönmesini beklemeye baþladým.

***

Karakoldaki bekleyiþim çok uzun sürdü. Ne bitmez tükenmez bir parmak izi ve delil toplama iþiymiþ bu diyordum kendi kendime. Neyse iþlerini bitirmiþ olacaklar ki geri döndüler. Baþ komiser,

Götürün bu adamý ifadesini alýn dedi. Beni karakolun arka tarafýndaki odaya aldýlar. Odada asýk suratlý bir polis vardý. Beni odaya götüren polis cinayeti anlattý ona. Ýkimizi baþ baþa býrakýp geri döndü. Asýk suratlý polis,

Otur dedi sert bir ifadeyle ve masanýn yaný baþýndaki sandalyeyi gösterdi. Oturdum ve sorgu baþladý.

Adýnýz?

Nusret efendim.

Soyadýnýz?

Gevenci efendim.

Ulan kes þu efendimi. Efendiler kalem odasýnda. Ne soruyorsam ona yanýt ver.

Peki efendim.

Ulan þimdi alýrým seni ayaklarýmýn altýna. Ne efendisi ulan, sen benimle dalga mý geçiyorsun?

Estaðfurullah ef.... hemen kendimi toparlayýp kelimeyi yarýda kestim.

Nerede oturuyorsun? Cinayetin iþlendiði apartmanda.

Ulan amma adama çattýk be. Ulan senin evinin adresi yok mu? Adres olarak Cinayet Mahallesi Cinayet Sokak, cinayet apartmaný mý yazacaðým. Ulan sen beni deli etmek için mi geldin buraya?

Hayýr ef..... hay Allah, az daha aðzýmdan yine o kelime çýkacaktý.

Hadi ne geveleyip duruyorsun? Adresi söyle de yazayým.

Karataþ mahallesi, 241 sokak meraklý apartmaný no 2 daire 2

Anlat bakalým ne gördün?

Anlatayým efendim.

Kes ulan efendimi. Ne laf anlamaz adamsýn sen be. Her dediðinin yarýsý efendim. Yeter ulan!! Hadi ne gördüysen anlat. Duyduklarýmý ve gördüklerimi anlattým. Tamam yeter anlattýklarýn. Ýfademle ilgili tutanaðý imzalatýp hadi git diyeceðini ümit ediyordum. Heyhat.... Öyle bir belaya çatmýþým ki anlatmam olasý deðil.

Peki bu kadýný senin öldürmediðini nereden bilelim. Belki de sen öldürmüþsündür. Sonra da suçu baþkasýna atmak için bize telefon etmiþsindir dediðinde sanki tepemden aþaðýya bir kova soðuk su dökmüþlerdi.

Aman memur bey, adam öldürmek kim, ben kim? Deyince kýyamet koptu.

Hem zavallý kadýný öldürdün, hem de burada masum rolü oynuyorsun.

Ýnanýn memur bey onu ben öldürmedim.

Onu öldürmediðini kanýtlayacak tanýðýn var mý? Tepem attý. Ne olacaksa olsun deyip dikleni verdim.

Peki sizin tanýðýnýz var mý benim öldürdüðüme dair?

Ne tanýðý?

O kadýný benim öldürdüðüme dair tanýklýk yapacak her hangi biri.

Yok ama bulacaðýz elbette. Polis öfkeyle kalkýp komiserin odasýna yöneldiðinde,

Peþimden gel diye baðýrdý. Arkasýndan yürüdüm. Komiserin odasýna girdiðimizde,

Komiserim, ben bu adamdan þüphelendim. O kadýný bu adam öldürmesin? Komiser,

Olabilir dedi.

Peki bu adamý ne yapalým þimdi?

At içeri. Hemen ceplerimde ne varsa boþalttýlar. Kemerimi de çýkarttýlar. Bodrum katta küf kokan, penceresi dahi olmayan bir odaya kapattýlar beni. Düþük vatlý bir lamba ile odanýn aydýnlanmasýný yeterli görmüþler. Gözlerim karanlýða alýþýnca oturacak bir iskemle aradým. Oda dört duvar. Ne bir sandalye ne de üzerinde oturula bilecek baþka bir þey var. O daracýk odada gezinmekten baþka çarem yoktu. Þayet buna gezinme denile biliniyorsa? Ýkinci adýmda karþýmda duvar. Aldý beni bir korku. Ya beni burada on, on beþ gün tutarlarsa? Ne olur benim halim diyordum? Her iki adýmda bir kafamý yumrukladým. Al sana, al sana dedim. Sana ne elin adamýnýn zamparalýðýndan? Sana ne el alemin kadýnýndan? Bir kez dahi görüþmüþlüðün, konuþmuþluðun yoktu o kadýnla. Aldýn mý þimdi baþýna belayý, hem de en püsküllüsünü? Dinlenmek için rutubetin az olduðu bir yer aradým, yere çöküp sýrtýmý dayamak için. Her taraf aynýydý. Çaresiz rast gele çöküp sýrtýmý duvara dayadým. Duvar nemli olduðundan buz gibiydi. Duvarýn soðukluðuna aldýrmadým. Biraz kestirmiþim galiba. Kapýnýn gýcýrtýyla açýlmasý üzerine hemen ayaða kalkmak istedim. Bacaklarým öylesine uyuþmuþ ki kalkmam olasý deðil. Kapýyý açan polis,

Ne o hemþehrim, burayý çok mu beðendin de çýkmak için yerinden bile kýpýrdamýyorsun?

Bacaklarým uyuþtu da kalkamýyorum.

Hadi, hadi kalk bakalým. Seninle uðraþacak vaktim yok. Duvardan destek alarak kalkmaya çalýþtým. Kalkmam olasý deðil. Birkaç kez kalkmayý denedim. Her defasýnda kýç üstü düþtüm. Gelip kolumdan tutup kalkmama yardým etti. Hani yaþým ilerlemiþ olamasa belki de dövecek beni. Ayaða kalktýktan sonra topallaya, topallaya polisin peþi sýra gittim. Komiserin odasýna girince komiser,

Hadi geçmiþ olsun. Dua et ki katil kendiliðinden gelip teslim oldu. Yoksa elimizden çekeceðin vardý. Bende tartýþacak hal kalmamýþtý. Bir an önce bu baþ belasý yerden kurtulmak için,

Saðol komiserim, sayenizde oldu. Artýk gide bilir miyim?

Tabi gide bilirsin. Önce emanetlerini al, aldýðýna dair evraka imzaný at dedi. Emanetlerimi alýp hemen imzayý bastým. Bacaklarýmdaki aðrýlara aldýrmadan koþarcasýna caddeye fýrladým. Ara sýra dönüp arkama bakýyordum. Ne olur ne olmaz. Býraktýklarýna piþman olup tekrar geri götürecekler diye ödüm kopuyordu. Neyse evime sað salim vardým. Bir daha meraklanmak mý? Asla... Komþularýmýn razý olacaklarýný bilsem apartmanýn adýný bile deðiþtireceðim. Yeni adýný Bana ne koyacaktým. Bundan böyle ne görürsem göreyim, komþularýmýn aynýsýný yapýp hiçbir þey görmedim diyeceðim. 25-03-2000