-aynası üşüyen birine-


‘aşk kansız bir cinayettir’ diyor biri
delilleri topla, izleri yok et
ışıkları yakmadan git
bir ölüyü daha vurup sırtına

sana yeni bir yol gerek
bunca kırık düş batmışken ayaklarına
nerede, ne zaman açıldı ruhunda bu onulmaz yara?

her şeyi sil baştan yaşamak masallara yakışır
şimdi gece gündüz aynı masalı anlat dur
hayatı ıskalamış bir adama
bir yokmuş ve hiç olmamış diye başlayan
çilingiri senmişsin gibi bütün kilitli kapıların
gülümseyerek gir içine, sarsılarak boşal!
sevmek ağır bir ölümdür kimilerine
içinden yol geçen bir dağa baka baka
sessizce ölünür, sessizce sevişmeyi beceremeyecek kadar
yalındır, yalansızdır ,yalnızdır sevmek ağır bir ölümdür kimilerine

kimse inanmıyor ki mutluluk sözcüğüne
lambayı söndür, perdeyi çek
soyun yalanlarını, sevişme izlerini sıyır
annene bağır: ‘üşüdü aynam, ısıt!’

sana yeni bir yol gerek şimdi
yeni bir cinayet
yaşamak bundan böyle
-ağzında kekre bi’ kavun tadı-
G ü l ü m s e m e k


NİLAY AKSU