O; Sen Değilsin Sevgili

Sen değilsin sevmeyi bilmeyen, sen değilsin sevdayı yürütemeyen..
Biri varsa, varsa böyle biri, o sen değilsin, değilsin sevgili...
Benim sevda çiçeği olamayan, benim gönüllerde açamayan...
Benim dağlarımda mevsimler değişmez. Gelmez ne yaz, ne ilk, ne de sonbahar..
Yağan tipi, kar; esen boradır benim dağlarımda sevdiğim..
Bağlarım yeşili unutmuş; börtü, böcek, kuşlarla zamansız bozulmuştur benim..
Göklerimdeyse güneş doğmaz, yıldızlar ışıldamaz.
Bulutlar dolanır, grilerin ardındaki saklı maviyi unutturan, gülümsemeyi bilmeyen bulutlar.

Ne sunabilir böyle biri sunağında?
Sevda ağlarıyla seni, bağrına saramayan biri, ne verebilir sana?
Hüzün, hüzün; ve hüzün kere hüzün....

Dinle; bak şu sese!
Masmavi bir buz. Üşüyorum, üşüyorum sevgili..
Oysa bir zamanlar ben, sıcaklığında erirdim o sesin.
Bu ise hakkıma düşen, budur hakettiğim, sen aldırma, üzülme sevgili.

Şimdi sakın deme bana, "hala seviyorum".
Deme "özlüyorum seni, hayalini gözlerimde tutuyor; sevgimlesin, sevdiğimsin"
deme; deme bana sevgili. Hiç birşey deme sen; sus!
Sadece sus, sen söyleme....

(sen söyleme-24)

11/11/2004
Nesrin Göçmen