“Bir gölge kadar yalnýzým”, ”acýyým acýdan öteyim belki kaybolan yýllar ardýnda..” Tual mýrýldanýyor þimdi bu ezgiyi. Dört duvar içinde, prangalanmýþ mahpusum çift kiþilik yataða. Ne kadar da manasýz geliyor yatak. Hüzün kokuyor çarþaf, hasret kokuyor yastýk ve çaresiz bir beden. Sarýlýyorum nedensiz olarak yastýða sýmsýký, yar gibi. Zamaný yýrtan sessizliðin içinde, nerden geldiði belirsiz bir ok hýzla saplanýyor yüreðime. Kaçamýyorum, savunamýyorum, gözlerimi kapatamýyorum. Bir acý ki; acýdan öte. Kolumu kesip atsam önüne diyet olarak, bu acý yerine. Bir el girse yüreðime; söküp alsa bu fýrtýnayý. Gerekirse yüreðimle beraber, iliðimle kemiðimle beraber. Bir matkap geziniyor duygularým üzerinde. Derine doðru parçalayarak, kýrarak, dönerek iniyor. Okun fýrlatýldýðý yeri buldum; yataðýn kenarýnda Can Yücel’in gözüme iliþen bir mýsraý. “KADINIM yaraþýyorsun sen Akdeniz’e..”, okun ucunda kalbime saplanan zehir ”kadýným..kadýným..kadýným….” Doð(a)mamýþ sevdamýn yoldaþý, kokumun sindiði ten, kanadým, týrnaðým, ummaným, sarmaþýðým, yastýðým..Daha da sýkýyorum yastýðý, baþýmý göðsüne gömüyorum.

Ne kadar kutsal olduðunu bir bilsen, nerelerde hayal ettim seni yýllardýr, bosnada bebeciðin yeþil gözlerinden süzülen acýydýn, filistinde minik generalin avucunda sýktýðý taþtaki nemdin, çeçen mücahidde göðe yükselen duaydýn, ýrakta ana sütü, ülkemde baþörtülü kýzýn gözyaþýydýn, yüreðimin keþfedilmemiþ coðrafyasý, canlarýmýzda yoðrulan bir cana, can katan can(ým)dýn..kadýnýmdýn…Baþýmý kaldýrýyorum, yalnýzlýðýn gözleri gözlerimde senin yerine ..

Kalkýp terasa gidiyorum nemli gözlerle. Dayýyorum sýrtýmý pütürlü duvara, hissiz. Her þey bir yana, doðmamýþ sevda dahi olsa baþka bir yana. Depremler, felaketler, soykýrýmlar, katliamlar hepsi bir yana, yoðun yumruk sevda oluyor saplanýyor boðazýma. Yutkunmamý engelliyor, bedeni titretip, beni bir baþka “ben” e teslim/esir ediyor. Tual devam ediyor; “içimde bir içli hüzün var sanki bir gölge kadar yalnýzým”. Baþýmý kaldýrýyorum. Ýçinde yitip gitmek istediðim deryanýn bir ucundan, kýzýllýðýyla içimi mabede çeviren ay santim santim yükselmeye baþlýyor. Hayret, neden güneþe tapanlar oldu da aya tapanlar olmadý acaba? Kýzýllýðý sarýya çalmaya baþladý ve yükselmeye. Oysa derya nede hayranlýkla seyrediyor yârinin gidiþini. Sorsam sana gelinliðini sýrtýndan hiç çýkarmayan sevdalý; en sevdiðin þiir nedir diye? Cevabýnýn “ayrýlýkta sevdaya dâhil” olacaðý kesin. Ne güzel bir ayrýlýþ bu A.Ýlhan kesin size bakarak yazdý bu satýrlarý ”ay ýþýðýna batmýþ, karabiber aðaçlarý gümüþ tozu; gecenin ýrmaðýnda yüzüyor zambaklar, yaseminler unutulmuþ tedirgin gülümser. ”

Bir yol yaptýlar yakamozdan bana. Ayýn yüreðinden çýkýp, sevdasý deryanýn göðsünden uzanan. Tek hamle bütünleþmemizi saðlayacak. Aþk tek kiþiliktir diyor ya þair; üç kiþi yaþayacaðýz biz aþký. Hayýr; dört kiþiyiz, nasýlda unutuyordum asýl yarimi. Gecem. Son parçamýz gece. Ne güzel olduk birbirimize yoldaþ. Gecenin kol kanat germesi, ayýn aydýnlýðý, denizin masumiyeti, benim gölgem! Buluþmamýzýn tek sebebi; sevda. Sizinle asýrlarca kalabilirim burada. Her birinize sarýlmak istiyorum. Öpüp koklamak, baþým omzunuzda aðlamak, saçlarýnýzý okþamak, gözyaþlarýnýzý öpmek, kadýnýmsýnýz. Biliyorum ki, býrakmassýnýz ellerimi, adýmlarýmýn ardýndadýr ayak izleriniz. Rüyalarýmý izleyen bir çift göz. Her yanlýþýmý usulca silersiniz. Bir tebessümümsünüz dudaðýmýn kenarýnda.

Dolmayan boþluðum
Kim bilir; nereden seyrediyorsun bu sevdayý?
Kadýným.


Aðustos 2005-çandarlý