...biraz üşüyorum / bedenim ruhunu soluyamıyor –nedense-


rüzgar keskin ıslığı ile pencereme dayanmışken ;
bir yazarın cesaret kırıcı ölüm romanını okuyorum...
...hayatta ne güzel yuvarlanıyorum değil mi ?
elimde tabut vidaları , bulutlara yağıyorum...

-şimdilerde biraz üşüyorum ; yalnızlıktayım...
öylesine doldurulmuş beden içerisinde ne kadar da solgun görünüyorum...

düşmemiş yağmur damlası kadar / korkuyorum hayattan
çılgınlar gibiyim... sensizliğe sataşıp duruyorum işte !..
...hayatta ne güzel yuvarlanıyorum değil mi?
elimde tabut vidaları , bulutlara çakılıyorum...

-şimdilerde biraz üşüyorum ; yokluğundayım...
içimden taşan varlığınla yaşama sarıldığımı sanıyorum / yoksa yanılıyor muyum ?

toprak kokulu papatyaların beyazlığı kadarım / sendeyim , yüreğinde
en çok seviyorum... titreyerek kökümden sana diriliyorum işte !..
... hayatta ne güzel yuvarlanıyorum değil mi?
elimde tabut vidaları , bulutlara sisleşiyorum...


...biraz üşüyorum / bedenim ruhunu soluyamıyor –nedense-

emre onbey