Son sözünde sessizlik çöktü; bir omuz.
Gidebildiğinde kalmadı içimde?

-Bak ben şu anda bir odadayım, tahmininden de öte yalpayalnız bir çelişkiyim.
Gidebildiğinde kalmadı bir omuz; sessiz çöktü içime; yalpayalnız bir fikir; geceleri başımda ağrışan, o geceleri hep bana açan.

Bak ben odadayım; tahmininden de yoksun kirpiklerim.
Senden esen her ne varsa, tüketmekteyim.

Bak ben odandayım; yalpayalnız bir adım; hecesi kırık, boynu kırık son adım. İlkiyim, yalnız yalpalar yalnız çoğalır .bir ikiyim.

Odanda bir veda, duvarda son kelimelerim, ipler senin elinde; bildiklerimi boğan bir gücü var sevginin.Adı yok, senden ötesi yok.son. senden ötesi yoksun yılgınlık; kırık.

Acınım; açmamaya ve olmamaya gayretli nöbetlerle gölgeli paragraflarda atılan son noktadır adım.İlkinim.
Senden taşan bir hecedir zaferim; sensizim.

Bendesin; bensiz kaldığın odanda zifiri gölgeli bir ucube gibi; korkarak ve gülerek tükenmektesin.

Bendeyim tüm şiirlerin şairzadeleri; mısra mısra şiirinim ben senin, o kaçırdığın aklındayım.Aklın.ım.Akım.

Hoşçakala veda; vedalar hoşçakalın, yalnızlık iklimlerim hoşçakalın; bitirdiğim yüreğimde kalan ihtimallerim her biriniz onsuz kalın; onursuz akşamlara vedalarım hoşçakalın; sebeplerim ve belirsizliklerim bizsiz kalın. Onu bensiz beni bizsiz tadın.
Hoşçakalın şairzade günler ve bizsiz kalın farklı tatlar; adamlar ve kadınlar, bizim dokunduğumuz yerde birer ucube gibi bizde kalın; şimdi beni de siz tadın!

Hoşçakalın bayramlar ve sarhoşlar; nimet nimet dökülür selamsız sabahlar ve aldatanlar; siz aslında, benim yüzüme bakın!

Sensiz sabahlara senin olmayan adamlarla birer merhaba.. Üç kadeh üç sarhoş tat;bizsizken ben, siz beni de tadın.

Hoşgörü günaydı; yalnız kaldı gün; aydı.

Gidebildiğin her zerrende tüketebildiğim kadın. Senin olmamaya yeminlidir, tövbekar kelimelerim; senin olmadığın adamlarla uyanacak olan gözlerim güneş kadar dik; omuzlarım ve koynum sıcak akrep; bensiz, siz kalın.

Hoçakal adam; adamlığın; adamsızlığın; her şeyinle bensiz kalan ruhun hoş.ça.kalın.

Beni bende bizsiz tohumlara onsuz, onursuz; siz bırakın!

Aşk dokunarak dokunur. Senin olmadığın yerde aşk olacak olan adımdır.
Sensiz uyanmaya yemin etti gözlerim; her gidişin bir rüya ;hoşçakal adam, adamlığın ve adamsızlığın; hoşçakala vedamsın.

Merhabamda yanan izmarit kokusu; teni kadın teni; kadın ben değilim; ucubenin teki!

Ellerimin arasında ve kapalı kapı arasında sıkışıp kalan bir kalp gibi; attıkça ölmektesin; renksiz acı; hafızasısın ömrürümün.

Beni taşıyacak başka adamlara, beni veren ellerinden öperim; artık bizim değilim..

İyi akşamlar..